De walvisjacht staat al jaren ter discussie. Het ene land wil de jacht behouden. Het andere land wil het liever vandaag dan morgen afschaffen. De oplossing? Een controversiële compromis die de bestaande jacht onder internationaal toezicht stelt. Maar na twee jaar praten, is er nog steeds niks besloten.
Officieel mag er sinds 1986 niet meer voor commerciële doeleinden op walvissen worden gejaagd. Maar IJsland en Noorwegen doen het nog steeds en ook Japan zet de jacht – onder het mom van wetenschappelijk onderzoek – gewoon voort.
Compromis
Een compromis moet alle landen dichter bij elkaar brengen. Dat zou betekenen dat de jacht in IJsland, Noorwegen en Japan doorgang vindt, maar dat deze gecontroleerd wordt door een internationale organisatie. Daarnaast moet Japan de jacht nabij de zuidpool opgeven. Het compromis is tegen het zere been van dierenbeschermers die weinig vertrouwen hebben in de internationale toezichthouder.
200 per jaar
Volgens het voorstel mogen er op dit moment 935 dwergvinvissen (een soort walvis) per jaar worden gevangen. Dat aantal moet verlaagd worden naar 400 en uiteindelijk binnen vijf jaar naar 200 exemplaren. De landen die tegen de walvisjacht zijn, vinden de getallen nog te hoog, maar Japan kan zich er helemaal niet in vinden. IJsland meent dat walvissen goed voor de exportmarkt zijn en wil de harpoenen daarom niet aan de wilgen hangen. Noorwegen beweert dat het aantal walvissen niet afneemt, dus waarom zou het dan stoppen?
Ver weg
Twee jaar geleden werd er voor het eerst van een compromis gesproken en de afgelopen jaren naderden de tegenstanders elkaar steeds meer. Het moment waarop alle landen hun krabbel zouden zetten, leek nabij. Maar de situatie is veranderd. De landen zijn verder van elkaar komen te staan en daardoor lijkt een compromis verder weg dan ooit.
Het is aannemelijk dat de uiteindelijke beslissing opnieuw met een jaar wordt uitgesteld. Een kwalijke zaak, zo vinden tegenstanders van de walvisjacht. Want dat betekent dat de jacht nog een jaar ongehinderd door kan gaan. En bovendien: wie zegt dat het compromis volgend jaar opeens wel tot ieders genoegen is?
