Hoe kan het dat een vogel met ongeëvenaarde precisie een vogelhuisje binnenvliegt, maar een wolkenkrabber over het hoofd ziet en met een klap dood neervalt? Wetenschappers bekeken de kwestie vanuit de ogen van de vogel en presenteren hun opvallende resultaten vandaag.
Jaarlijks komen er vele duizenden vogels om door botsingen met gebouwen, elektriciteitsmasten en andere hoge bouwwerken. “Vanuit een menselijk perspectief lijkt het heel raar dat vogels zo vaak met grote objecten botsen,” vindt onderzoeker Graham Martin. Het lijkt wel of de dieren gebouwen soms helemaal niet zien staan. En dat terwijl vogels toch zulke goede ogen hebben.
Perspectief van de vogel
Martin besloot het uit te zoeken en richtte zich op een onderliggende vraag: hoe beïnvloeden zintuiglijke waarnemingen het gedrag van de vogel? “Oplossingen voor botsingen gingen voorheen alleen over het menselijke perspectief van het probleem.” We bedachten hoe wij gebouwen zagen en hoe we ze duidelijker konden markeren. Maar vogels bekijken de wereld heel anders, zo blijkt uit de studie van Martin.
WIST U DAT…
Beweging
Hij stelt vast dat veel vogels tijdens het vliegen regelmatig naar beneden kijken. Dat betekent dat ze tijdelijk geen idee hebben van wat zich voor hen bevindt. Daarnaast is een vogel er vaak op gericht om bewegingen te detecteren. In andere woorden: de vogels vindt het belangrijker om beweeglijke details in de gaten te houden dan ruimtelijke details.
Snelheid
Een ander probleem is dat veel vogelsoorten hun snelheid niet kunnen aanpassen. Ze zijn simpelweg niet in staat om langzaam te vliegen. Ook niet als het regent of mistig is. Dat betekent dat ze verminderd zicht hebben en toch op volle snelheid vliegen. Botsingen ontstaan dan heel gemakkelijk.
Soort
Het onderzoek verklaart waarom sommige vogels veel vaker dan anderen in botsing komen. De focus van soorten verschilt. De ene vogel kan zijn snelheid bijvoorbeeld beter controleren dan de ander.
Het onderzoek wijst er bovendien op dat de oplossingen die wij mensen hebben bedacht om botsingen te voorkomen niet afdoende zijn. Zo zijn er wolkenkrabbers die opvallende markeringen hebben om de vogels te waarschuwen, maar als een vogel niet voor zich kijkt of meer gericht is op beweging zal hij die markeringen niet zien. Martin suggereert dat geluiden wellicht een betere oplossing zijn.
