Nieuw onderzoek wijst erop dat dokters uw pijn voelen. Wanneer patiënten dokters vertellen over hun pijn, worden in het brein van de dokter pijncentra actief. En als artsen de pijn van hun patiënten behandelen, reageert hun eigen brein daar ook op.
Wetenschappers verzamelden een aantal artsen en brachten ze in contact met patiënten. Deze patiënten werden gespeeld door twee 25-jarige studenten die – zonder dat de artsen dat wisten – netjes een script volgden. De artsen hadden voorafgaand aan het bezoek van de studenten te horen gekregen dat ze eventuele pijnklachten van hun patiënten konden behandelen met een speciaal apparaat. In werkelijkheid verzachtte dit apparaat de pijn niet. Om ervoor te zorgen dat de artsen wel dachten dat het apparaat werkte, stelden de onderzoekers de artsen aan een pijnprikkel bloot en behandelden ze vervolgens met het apparaat. De pijn van de artsen werd daarop minder. Dat kwam echter niet door het apparaat, maar doordat de onderzoekers stiekem de pijnprikkel aanpasten. De artsen dachten daarop dat het apparaat echt werkte. Vervolgens kregen ze hun patiënten te zien. Terwijl de artsen naar de patiënten luisterden en de patiënten behandelden, werd hun hersenactiviteit gescand.
Onderzoek
Eerst onderzochten de artsen de patiënten gedurende twintig minuten. Zo zorgden de onderzoekers ervoor dat de artsen en patiënten een band kregen, zoals echte artsen die ook gaandeweg met hun patiënten ontwikkelen.
Pijnbestrijding
Daarna werd de patiënt in een kamer gezet en blootgesteld aan pijnprikkels. De artsen kregen de opdracht de pijn te verminderen door op een knop te drukken en zo het apparaat dat zogenaamd pijn bestreed te activeren. Andere artsen kregen de opdracht het apparaat niet te activeren. De artsen konden het gezicht van hun patiënt zien: wanneer ze het apparaat activeerden, werd het gezicht van de patiënt neutraal (zodat het leek alsof het apparaat werkte). Als de artsen het apparaat niet activeerden, was een pijnlijke uitdrukking op de gezichten zichtbaar.
Resultaten
Na afloop van het experiment bestudeerden de onderzoekers de hersenactiviteit van de dokters. “Onze resultaten laten zien dat hetzelfde deel van de hersenen dat ook actief wordt wanneer patiënten een placebobehandeling ondergaan bij artsen actief wordt wanneer ze denken dat ze een effectieve behandeling toepassen,” vertelt onderzoeker Karin Jensen. Bij artsen die aangaven zich goed in hun patiënten te kunnen verplaatsen, vertoonde het deel van het brein dat geassocieerd wordt met beloningen, bovendien meer activiteit wanneer ze de patiënt behandelden.
“We wisten al dat de relatie tussen een arts en patiënt troost kan bieden en zelfs symptomen kan verzachten,” vertelt onderzoeker Ted Kaptchuk. “Nu hebben we voor het eerst ook aangetoond dat het zorgen voor patiënten een unieke neurobiologie in artsen omvat. Ons ultieme doel is om ‘de kunst van geneeskunde’ om te zetten in de ‘wetenschap van zorg’ en dit onderzoek is een belangrijke eerste stap in dit proces.” De onderzoekers zetten hun studie voort in de hoop meer te weten te komen over hoe de interactie tussen patiënten en artsen tot meetbare klinische resultaten bij patiënten leidt.
