Nieuw onderzoek suggereert dat lekker en zeldzaam eten de reden was dat wij mensen rechtop gingen lopen.
Dat schrijven wetenschappers in het blad Current Biology. Ze baseren hun conclusies op experimenten met wilde chimpansees.
Tegenwoordig weten we niet beter dan dat we ons op twee benen voortbewegen. Maar vroeger was dat wel anders: onze voorouders liepen – net als chimpansees – liever op vier benen. Grote vraag is waarom onze voorouders uiteindelijk toch besloten om op twee benen verder te gaan en zich ontwikkelden tot een tweebenige soort. Zou voedsel dat kostbaar was en dus snel in veiligheid gebracht moest worden, de oorzaak zijn?
Lekkere noot
Om dat uit te zoeken, observeerden de onderzoekers wilde chimpansees. Ze gaven de dieren eerst noten die veelvuldig voorkwamen en dus in de ogen van de chimpansees niet zo kostbaar waren. Later kregen de dieren zowel deze noten als zeldzame en veel lekkerdere noten van de boom Coula edulis. Wanneer er meer zeldzame noten waren dan richtten de apen zich vooral op het wegvoeren van die noten. Ook liepen ze daarbij vier keer vaker op twee benen dan wanneer er geen noten van de Coula edulus voorhanden waren. En wanneer ze op twee poten liepen, vervoerden ze vaak twee keer zoveel noten (zie ook het filmpje hieronder). “We weten al lange tijd dat chimpansees voorwerpen op twee benen verplaatsen, maar wat onze studie laat zien is dat zulke transporten sterk toenemen wanneer chimpansees met voorwerpen in aanraking komen die zeldzaam zijn of waarvan de beschikbaarheid onvoorspelbaar is,” vertelt onderzoeker Dora Biro op de site van de universiteit van Oxford.
Mogelijk kregen onze voorouders op een gegeven moment met een situatie te maken waarin voedsel schaarser werd of de beschikbaarheid ervan lang niet altijd even stabiel was. Wanneer het voedsel er dan wel was, was het een kwestie van ‘pakken wat je pakken kan’. En om dat mogelijk te maken, moesten ze wel op twee benen gaan lopen. En voorouders die op twee benen liepen, hadden dus meer voedsel en dus een grotere overlevingskans en dus een grotere kans op nageslacht. Het zou er uiteindelijk wellicht toe geleid hebben dat onze voorouders die het beste op twee benen konden lopen rap in aantallen toenamen. Daarbij veranderde mogelijk hun anatomie zodat het op twee benen lopen ze steeds beter afging.
