Hyperloop in Nederland? Ja, als de ‘spirit’ er is!

Een team van TU Delft gaat dit jaar naar de Amerikaanse staat Texas om daar het concept van een pod voor de Hyperloop uit te werken. Het is niet onmogelijk dat we over tien jaar in Nederland gebruikmaken van dit nieuwe vervoersmiddel.

De Hyperloop werd in 2013 gepresenteerd door visionair en ondernemer Elon Musk. Zijn droom? Een veilig, snel, goedkoop, gemakkelijk en zelfvoorzienend vervoersmiddel. De Hyperloop biedt supersnel passagierstransport in een luchtdrukbuis. Capsules – met daarin passagiers – reizen door de tunnel heen. Niet op rails, maar op kussens van lucht. Hierdoor kan een snelheid van 1220 kilometer per uur worden bereikt. Een tripje van Los Angeles naar San Francisco (vergelijkbaar met een reisje van Leeuwarden naar Parijs) zou met de Hyperloop nog maar een half uurtje duren.

Testen in Texas
Musk gaat een Hyperloop-testbaan bouwen in Texas. Daar kunnen bedrijven en studententeams hun eigen capsules testen. Het is natuurlijk fantastisch dat de studenten van de TU Delft met hun eigen concept naar de VS afreizen. Het team is tweede geworden in de Hyperloop Pod Competition, waardoor er nu getest mag worden in Texas.

Het studententeam heeft een pod met een druppelvorm ontworpen. Deze capsule heeft wel iets weg van een onderzeeboot. Een opmerkelijk feit is dat de complete pod minder weegt dan alle passagiers – inclusief bagage – bij elkaar. Het verschil met andere teams is dat de capsule van TU Delft niet op een kussen van lucht door de buis reist, maar gebruikmaakt van permanente magneten. Omdat de baan uit aluminium bestaat, gaat het aluminium de magneten afstoten, waardoor de capsule boven de baan zweeft.

Beren op de weg
De grootste uitdaging is het feit dat er nog nooit eerder een capsule voor de Hyperloop is ontworpen. “Bij het ontwerpen van een nieuwe auto, dan kun je naar vorige auto’s kijken hoe ze het daar hebben opgelost”, vertelt teamcaptain Tim Houter aan Scientias.nl. “Hier was echt alles nieuw en moest alles perfect op elkaar aansluiten wil het één goed presterend geheel worden. Verder heb je natuurlijk te maken met heel andere omstandigheden dan conventionele transportmiddelen. Zodoende moet je je voertuig stabiliseren op veel hogere snelheden, naar deze snelheid kunnen accelereren en afremmen, je wilt zweven om geen mechanisch contact te hebben en veilig kunnen remmen mocht er zich een probleem voordoen. Dit zijn allemaal functies die vervuld moeten worden wat nog nooit gedaan is op zo’n snelheid, en dit maakt het heel uitdagend..”

Heel veel mensen vervoeren
In de pod van TU Delft passen momenteel acht mensen. Dit aantal wordt nog opgeschroefd. “Omdat het een prototype voor een competitie betreft loonde het niet om er meer mensen in te doen, omdat dit alleen maar meer materialen, productietijd en ruimte nodig zou hebben, terwijl het de kritische systemen niet beïnvloedt”, zegt Houter. “Als het prototype een succes is, dan is het verder een kwestie van het passagierscompartiment verlengen om meer mensen te vervoeren. De Hyperloop zal dan per capsule tussen de 20 en 30 mensen vervoeren.” Wie goed is in rekenen, die komt tot de conclusie dat één pijp onvoldoende capaciteit biedt voor een populair traject als San Francisco – Los Angeles, omdat er ook nog sprake is van een buffer tussen pods. Wie pakt nog de trein of het vliegtuig als de Hyperloop er straks is? Over uitbreidingsmogelijkheden zal de komende jaren nagedacht worden. Wellicht dat er veel meer pijpen naast elkaar worden gelegd en dat – vanuit efficiëntie – er gewerkt gaat worden met in- en uitvoegpijpen bij stations.

Het ontwerp van het studententeam van de TU Delft.
Het ontwerp van het studententeam van de TU Delft.

Superlichte capsule
Het is opmerkelijk dat de capsule van TU Delft haast niets weegt. Hoe is dit gelukt? Houter: “Ten eerste door alleen systemen in de capsule te nemen die écht nodig zijn. Ten tweede door zoveel mogelijk systemen met elkaar te integreren, vervolgens zo min mogelijk aantal connectiepunten te hebben en de meest lichte materialen te gebruiken. Zo bestaat ons chassis uit koolstofvezel, waardoor je veel ontwerpvrijheid krijgt en alleen materiaal gebruikt op de plaatsen waar het ook echt nodig is.”

“Het tofste is nu dat we met een relatief klein land op de wereld het technisch gezien wel heel goed doen!”

De droom van Houter en zijn team wordt misschien wel werkelijkheid. Dit betekent niet dat er tijd verspild kan worden in Texas. “Het zal vooral een uitdaging worden om ervoor te zorgen dat alles in één keer goed gaat. Omdat we tegen zo’n strak tijdsschema lopen kunnen we geen fouten permitteren. Vandaar dat we het systeem zo simpel mogelijk hebben gehouden, terwijl het nog steeds alle noodzakelijke functies vervult.”

Iedereen moet inzien hoe tof dit is
De grote vraag: is de Hyperloop wel een realistisch concept? En maken wij het nog mee dat we in Nederland in een pod stappen naar Parijs, Berlijn of Kopenhagen? Houter gelooft er zeker in. “Qua technische haalbaarheid moet het binnen nu en vier jaar haalbaar zijn”, zegt hij. “De grootste uitdaging voor de haalbaarheid zal liggen in het verkrijgen van de grond om de Hyperloop op te zetten. Het tofste is nu dat we met een relatief klein land op de wereld (Nederland) het technisch gezien wel heel goed doen. Hopelijk maakt dit zo’n drive los in Europa dat iedereen inziet hoe tof dit is en hoeveel dit kan toevoegen aan de wereld. Als de spirit er is, dan zal het verder nog een kwestie van tijd zijn voordat de grond ook is geregeld en dan kan er daadwerkelijk een verbinding worden aangelegd!”

De komende maanden gaan de Delftenaren bouwen aan hun capsule. Deze pod moet komende zomer al klaar zijn, want dan wordt de finale gehouden in Hawthorne in Californië. De ontwerpen van alle teams worden dan door experts beoordeeld. Spannend!

Bronmateriaal

Interview met Tim Houter

TU Delft Hyperloop

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd