Macho zijn is niet zo gemakkelijk

U zou het misschien niet zeggen, maar macho’s hebben het best moeilijk, zo blijkt uit wetenschappelijk onderzoek.

Mannelijkheid is lastig te verwerven en gemakkelijk te verliezen. En om het toch te behouden, nemen mannen hun toevlucht tot agressie. Dat stellen wetenschappers na een interessant onderzoek in het blad Current Directions in Psychological Science.

Sociaal
“Geslacht is iets sociaals,” legt onderzoeker Jennifer Bosson. “Mannen weten dat. Ze zijn bezorgd over hoe ze op andere mensen overkomen.” En hoe bezorgder ze zijn, hoe meer ze eronder lijden wanneer hun mannelijkheid beschadigd raakt.

WIST U DAT…

Onderzoek
Bosson concludeert dat alles na een interessant experiment. Ze gaf een aantal mannen een taak: haar vlechten en dwong ze zo om zich vrouwelijk te gedragen. Andere mannen kregen weer andere taken die wel mannelijk (boksen) of niet mannelijk, maar ook niet vrouwelijk (een puzzel maken) waren. De onderzoekers lieten een groep mannen haren vlechten en een andere groep niet. Na afloop moesten alle mannen hun agressie loslaten door te boksen. De mannen die gevlochten hadden, sloegen veel harder dan de mannen die geen haren hadden hoeven vlechten. En wanneer alle mannen – op enkele na – haren vlochten, waren de mannen die vlochten daarna veel angstiger.

Agressie
De onderzoekers concluderen dat mannen hun mannelijkheid met agressie proberen te herstellen. Ze voelen zich daartoe gedwongen door anderen, zo blijkt. Maar wie dwingt de heren daartoe? Andere mannen, zo blijkt.

Het onderzoek toont aan dat mannelijkheid een sociaal begrip is. En dat maakt mannelijkheid ook vluchtig: het kan zo weg zijn, dus waakzaamheid is geboden. Vrouwen kunnen dankzij het onderzoek hopelijk weer wat meer begrip opbrengen voor mannen die weigeren om hun tasje vast te houden. Onderzoeker Jennifer Bosson in ieder geval wel. “Toen ik jonger was, ergerde ik me eraan dat mijn mannelijke vrienden weigerden om een pocketboekje vast te houden, of aan te geven dat ze een andere man aantrekkelijk vonden. Ik dacht dat het een persoonlijke tekortkoming was dat ze zo bezorgd waren over hun mannelijkheid. Nu leef ik meer met ze mee.”

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd