Vaders die in hetzelfde bed of dezelfde ruimte als hun kinderen slapen, zien hun hoeveelheid testosteron kelderen. Dat blijkt uit onderzoek. Het is voor het eerst dat bewijs wordt gevonden dat nabij een kindje slapen gevolgen heeft voor de hormonen in het mannenlichaam.
Dat schrijven wetenschappers in het blad PLoS ONE. Ze baseren hun conclusies op een onderzoek onder 326 Filipijnse vaders die tussen de 25 en 26 jaar oud waren. Sommige vaders sliepen in hetzelfde bed als hun kinderen. Andere vaders sliepen in dezelfde ruimte, maar wel in een apart bed. En een derde groep sliep in een heel andere ruimte dan de kinderen. De onderzoekers verzamelden kort voor de vaders naar bed gingen en zodra ze opstonden wat speeksel om de hoeveelheid testosteron vast te stellen.
Resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat er geen grote verschillen zijn tussen de hoeveelheden testosteron die de drie groepen bij het opstaan, vertoonden. Maar bij het slapengaan, waren er wel verschillen. De vaders die in hetzelfde bed sliepen als hun kinderen, hadden daarbij de kleinste hoeveelheden testosteron.
Daling
Uit eerder onderzoek is al gebleken dat de hoeveelheid testosteron van mannen sterk daalt wanneer ze vader worden. En vaders die veel tijd met hun kinderen doorbrengen, zien hun hoeveelheid testosteron ook dalen. Dit onderzoek toont aan dat ook dicht bij de kinderen slapen, een invloed heeft op de hoeveelheid testosteron van de man. “En dat blijkt onafhankelijk te zijn van wat ze gedurende de dag doen,” stelt onderzoeker Lee Gettler.
Risico’s
Maar waarom heeft de slaapplaats van vader zo’n grote invloed op zijn testosteron? Om dat te achterhalen, moeten we kijken naar de functies van het hormoon. Eerder onderzoek wijst erop dat testosteron invloed heeft op de moeite die mannen willen doen om seks te hebben. Ook heeft het invloed op hun spiermassa en gedrag. Zo zijn mannen met veel testosteron in het lichaam bereid om grotere risico’s te nemen. Dat laatste is niet zo verstandig, wanneer er ook voor nageslacht moet worden gezorgd. Wellicht dat de natuur het hormoon in aanwezigheid van het nageslacht daarom wat afremt en zo de overlevingskansen van de kinderen vergroot. Bovendien kan vader zich door een afname in testosteron wellicht ook beter focussen op de behoeften van het kind.
Het onderzoek vertelt ons niet alleen iets over het mannenlichaam, maar ook over de rol die vaders in het verleden speelden. “Er is steeds meer bewijs dat het lichaam van mannen kan reageren op betrokken ouderschap, lang werd gedacht dat dit alleen voor vrouwen was weggelegd.” Dat het mannenlichaam ook reageert op de komst en aanwezigheid van kinderen, suggereert iets heel interessants. Namelijk “dat actief vaderschap al in de verre geschiedenis van de menselijke soort en onze voorouders voorkwam.”
