Maya’s wijzen erop dat gevoel voor kansberekening aangeboren is

rsz_dice

Is gevoel voor kansberekening iets wat je krijgt door het heel veel te oefenen en te doen? Of is het aangeboren? Wetenschappers togen naar de Maya’s voor een antwoord. En hun studie wijst erop dat het aangeboren is.

In een poging om te gaan met onzekere factoren bedacht de mens kansberekening. Een wiskundige methode om de kans op een bepaalde uitkomst te berekenen. Het fascineerde een groep Italiaanse onderzoekers. Want is ons gevoel voor kansberekening het resultaat van de formele opleiding die de meeste mensen genieten of ontstaat dat gevoel ongeacht of je nu een opleiding geniet of niet?

Om een antwoord te vinden op die vraag togen de onderzoekers naar de Maya’s. Ze schotelden een groep volwassen Maya’s die geen formele opleiding genoten hadden een aantal probabilistische vraagstukken voor. De proefpersonen presteerden daarbij net zo goed als Maya-kinderen die wel naar school gingen en westerlingen die eveneens een formele opleiding hadden genoten. “De ontdekking dat volwassenen zonder dat ze een formele opleiding hebben genoten in staat zijn om passende voorspellingen te maken, suggereert dat het menselijk brein – ongeacht hun opleiding en cultuur – een basale probabilistische kennis heeft,” zo concluderen de onderzoekers in het blad PNAS.

De studie is in lijn met recent onderzoek dat aantoonde dat peuters al in staat zijn tot kansberekening. Ze blijken zich in bepaalde omstandigheden een beeld te kunnen vormen van de kans op succes. Vervolgens laten ze zich door die kans leiden. Een slimme strategie. “Onze resultaten verklaren hoe jonge kinderen zo snel kunnen leren, zelfs in een onzekere en imperfecte wereld,” zo stelde onderzoeker Anna Waismeyer. De peuters hoeven niet elke keer te proberen, te falen en nog eens te proberen, in plaats daarvan kijken ze naar wat anderen doen en selecteren op basis van het succes van die mensen wat de beste strategie is.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd