In onze Melkweg bevinden zich onzichtbare structuren die onder meer met radiogolven van quasars spelen. En nu zijn onderzoekers die structuren op het spoor.
Zo’n dertig jaar geleden bestudeerden onderzoekers radiogolven afkomstig van een quasar. Opvallend genoeg waren die radiogolven lang niet altijd even krachtig. Hoe kon dat? De onderzoekers bedachten dat het kwam door de onzichtbare ‘atmosfeer’ van onze Melkweg. “Klonters in dit gas doen dienst als lenzen die radiogolven bundelen en verstrooien, waardoor het over een periode van dagen, weken of maanden lijkt alsof de radiogolven krachtiger en weer zwakker worden,” vertelt onderzoeker Keith Bannister.
Observaties
Een fraaie theorie, maar de klonters werden nooit waargenomen. Tot nu toe. Wetenschappers hebben één van de klonters voor het eerst geobserveerd met behulp van CSIRO’s Compact Array Telescope. En op basis van die observaties kunnen ze meer zeggen over de vorm van deze opmerkelijke objecten.
Bolvormig?
De onderzoekers richtten de telescoop op de quasar PKS 1939-315 en zagen hoe radiogolven van deze quasar in kracht varieerden. Ook dat wordt veroorzaakt door zo’n ‘lens’. De lens zou ongeveer net zo groot zijn als de baan die de aarde rond de zon maakt en zich op ongeveer 3000 lichtjaar afstand bevinden. Verder concluderen de onderzoekers dat de lens waarschijnlijk cilinder- of bolvormig is.
Hoe de onzichtbare lenzen ontstaan, is nog onduidelijk. “Maar ze zijn echt en onze observaties brengen ons dichter bij het bepalen van hun omvang en vorm,” stelt Bannister. “Zij (de structuren, red.) kunnen onze ideeën over dit interstellaire gas – wat het recyclingdepot van onze Melkweg is en materialen van oude sterren bevat dat wordt gebruikt om nieuwe sterren te maken – radicaal veranderen.”
