Papegaai imiteert de ander om conversatie te starten

De papegaai hierboven is uitstekend in staat om andere papegaaien na te apen. En wetenschappers denken nu eindelijk te weten waarom de papegaai dat zo goed kan. De ander imiteren is voor de papegaaien een manier om te laten weten dat hij een conversatie met die ander wil beginnen.

Dat schrijven onderzoekers van de universiteit van Kopenhagen in het blad PLoS ONE. Ze bestudeerden voor hun studie de kleine papegaai Aratinga canicularis. De papegaaien zijn in staat om een kreet die een soortgenoot slaakt, direct na te bootsen. Lang was onduidelijk waarom de papegaai deze vaardigheid ontwikkeld had, maar de onderzoekers zijn er nu uit.

Experiment
De wetenschappers vingen 36 papegaaien, afkomstig uit 27 verschillende groepen en plaatsten ze in kooien. Vervolgens maakten ze een opname van de kreet van de papegaaien. De opgenomen kreten lieten ze aan de papegaaien horen. Zodra de papegaaien hun eigen kreet hoorden, reageerden ze daar veel vaker en sneller op door de conversatie met de ander (in werkelijkheid dus een muziekspeler) aan te gaan. “Dit suggereert dat A. Canicularis een specifiek individu in een groep aanspreekt door zijn kreet na te doen,” schrijven de onderzoekers.

Verklaring
Dat de papegaai deze aanpak ontwikkeld heeft, is goed te verklaren. De papegaaien leven in dynamische groepen. Dat wil zeggen dat ze een groep soms verlaten en dan weer een andere groep binnengaan. Elke dag komen ze dus met heel veel papegaaien in contact. Stel dat een papegaai nu met één van die papegaaien in contact wil komen: hoe kan hij dat dan aan die specifieke papegaai in die enorme groep duidelijk maken? Elke papegaai in een groep heeft een unieke kreet en daar maken de papegaaien gebruik van. Ze imiteren de kreet van de papegaai die ze willen spreken en die weet vervolgens dat er iemand is die zin heeft in een conversatie.

“De vaardigheid om papegaaien middels imitatie aan te spreken, is waarschijnlijk ontstaan door de complexe structuur van de groepen waarin de papegaaien leven,” stellen de onderzoekers. “Iemand aanspreken in een voortdurend veranderend communicatienetwerk waarin heel veel individuen betrokken zijn, vraagt om een flexibel vocaal systeem om een specifiek individu in het netwerk aan te spreken.”

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd