Uitgestorven moorddadige walrus raakt gevreesde reputatie kwijt

Pelagiarctos

Als we eerder onderzoek moeten geloven, was Pelagiarctos een walrus om een blokje voor om te gaan: met zijn krachtige kaken kon het inmiddels uitgestorven beest zeedieren en vogels verslinden. Maar een nieuw onderzoek trekt die moorddadige reputatie in twijfel: Pelagiarctos zou toch geen toproofdier, maar een simpele viseter zijn geweest.

De eerste resten van Pelagiarctos werden in de jaren ’80 ontdekt. Direct dachten onderzoekers dat ze iets bijzonders in handen hadden. De kaak van het dier is namelijk groot en sterk en in de kaak bevinden zich hele scherpe tanden die doen denken aan die van vleeseters (bijvoorbeeld hyena’s). Daarmee onderscheidde deze walrus zich van moderne walrussen die in principe geen vlees, maar enkel vis eten.

De kaak van P. Foto: Boessenecker RW, Churchill M (2013) A Reevaluation of the Morphology, Paleoecology, and Phylogenetic Relationships of the Enigmatic Walrus Pelagiarctos. PLoS ONE 8(1): e54311. doi:10.1371/journal.pone.0054311.
De kaak van Pelagiarctos. Foto: Boessenecker RW, Churchill M (2013) A Reevaluation of the Morphology, Paleoecology, and Phylogenetic Relationships of the Enigmatic Walrus Pelagiarctos. PLoS ONE 8(1): e54311. doi:10.1371/journal.pone.0054311.
Primitief
Wetenschappers hebben nu echter opnieuw fossiele resten van Pelagiarctos gevonden. En deze werpen een heel ander licht op de zaak. De nieuw ontdekte fossiele resten zijn een stuk completer en wijzen erop dat de vorm van de tanden helemaal geen aanpassing van Pelagiarctos waren om toch maar vlees te kunnen eten. De vorm is beter te verklaren als primitief: een overblijfsel uit vroeger tijden. Dat schrijven de onderzoekers in het blad PLoS ONE.

Zeeleeuw
“Deze nieuwe vondst wijst erop dat deze enigmatische walrus in levende lijve meer op de moderne zeeleeuw leek, met een spitse snuit en grote hoektanden,” vertelt onderzoeker Robert Boessenecker. Pelagiarctos mist de aanpassingen die nodig zijn om echt als een vleeseter door het leven te zijn gegaan en moet dus wel een viseter zijn geweest.

Pelagiarctos was qua grootte ook vergelijkbaar met moderne mannelijke zeeleeuwen. Hij woog ongeveer 350 kilo. Een flink gewicht, maar Pelagiarctos moet dat gewicht door alleen vis te eten wel hebben kunnen onderhouden. Ook zeeleeuwen eten namelijk voornamelijk vis. “Dat betekent dat het grote lichaam van Pelagiarctos het nog geen toproofdier maakte.”

Bronmateriaal

"Otago collaboration throws doubt on earlier “killer walrus” claims" - Otago.ac.nz
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door Robert Boessenecker.

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd