Mensen zijn beter in staat om Facebook-updates te onthouden dan gezichten of zinnen uit boeken. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van de universiteit van Warwick. Het onderzoek suggereert dat ons geheugen een voorkeur heeft voor spontane, ongepolijste informatie.
De onderzoekers trekken die conclusie op basis van een experiment. Ze namen enkele Facebook-updates en ontdeden deze van alle kenmerken die erop wezen dat het Facebook-updates waren. Zo werd de post van Facebook gehaald en werden eventuele foto’s die erbij stonden, verwijderd. Vervolgens werd de Facebook-update samen met zinnen uit verschillende boeken en afbeeldingen van menselijke gezichten aan proefpersonen getoond.
Resultaten
De proefpersonen bleken de Facebook-updates ongeveer anderhalf keer beter te kunnen onthouden dan zinnen uit een boek. En hun herinneringen omtrent Facebook-updates waren zelfs 2,5 keer zo sterk als hun herinneringen omtrent gezichten. “We waren echt verbaasd toen we zagen hoeveel sterker het geheugen voor Facebook-updates in vergelijking met andere soorten prikkels, was,” stelt onderzoeker Laura Mickes. Ze wijst erop dat de verschillen tussen ons vermogen om een zin uit een boek of een foto van een gezicht en ons vermogen om een Facebook-update te onthouden, groot zijn. Ze zijn vergelijkbaar met de verschillen die er zijn tussen het vermogen van mensen met geheugenverlies en mensen met een gezond geheugen om informatie op te slaan.
Waarom?
Maar hoe komt het nu dat mensen Facebook-updates gemakkelijker onthouden? Het kan natuurlijk te maken hebben met het feit dat het vaak kleine stukjes informatie zijn die inhoudelijk niet zo veel voorstellen. Maar de onderzoekers denken dat er meer aan de hand is, zo schrijven ze in hun paper. Ze suggereren dat onze hersenen beter in staat zijn om Facebook-updates op te slaan omdat deze informatie al ‘mind-ready‘ is: het is spontaan, ongepolijst en doet sterker denken aan de manier waarop mensen spreken dan bijvoorbeeld zinnen uit een boek. Het zou verklaren waarom mensen niet alleen Facebook-updates, maar ook tweets en reacties die bezoekers onder online artikelen plaatsen, beter onthouden.
Voorouders
“Onze resultaten zijn niet zo verrassend als je bedenkt hoe belangrijk zowel het geheugen als de sociale omgeving voor de overlevingskansen van onze voorouders was,” stelt onderzoeker Christine Harris. “We leren van anderen wat beloningen en bedreigingen zijn. Dus het is ergens logisch dat onze hersenen zich vooral goed kunnen richten op activiteiten en gedachten van mensen en informatie die door deze mensen wordt overgebracht.” De onderzoekers wijzen er daarbij op dat onze voorouders in de tijd waarin ze hun taalvaardigheden ontwikkelden niet gewend waren om zorgvuldig bewerkte en opgepoetste teksten te verwerken. Dat zou verklaren waarom we daar ook vandaag de dag – in vergelijking met ongepolijste informatie – moeite mee hebben.
“Schrijfsels die gemakkelijk en snel te genereren zijn, zijn ook gemakkelijker te onthouden,” concludeert Mickes. En dat is zeer nuttige informatie. Het kan bijvoorbeeld als uitgangspunt dienen bij het samenstellen van leerboeken, advertenties of folders. “Natuurlijk suggereren we niet dat tekstboeken helemaal in de vorm van tweets moeten worden geschreven, ook blijven eindredacteuren gewoon nodig, maar schrijvers van tekstboeken of mensen die Powerpoint-presentaties maken, zouden er zeker baat bij kunnen hebben om een natuurlijkere taal te gebruiken om informatie over te dragen.” En ook voor fervente Facebook-gebruikers heeft het onderzoek implicaties. Zij doen er goed aan om goed na te denken over wat ze op Facebook zetten, want hun vrienden zullen zich hun updates nog lang kunnen herinneren.
