Het is vandaag precies 270 jaar geleden dat Volta ter wereld kwam. Het babyjongetje zou uitgroeien tot één van de belangrijkste wetenschappers uit zijn tijd. En dat allemaal dankzij…een kikker.
Vandaag zet Google Alessandro Volta met een Google Doodle in het zonnetje. En terecht: aan deze Italiaanse natuurkundige hebben we ook vandaag de dag nog een hoop te danken. Wat precies? We frissen je geheugen even op!
Hij zorgde voor verdeeldheid in de wetenschap
We kunnen ons geen leven meer zonder batterijen voorstellen. Maar tot 1800 was dat wel anders. Volta bracht daar verandering in. Hij hoorde over een experiment van Luigi Galvani die tijdens het ontleden van een kikker opmerkte dat het pootje van de – overduidelijk dode – kikker opeens begon te bewegen als hij het met twee verschillende metalen aanraakte. Galvani vermoedde dat het het resultaat was van elektrische activiteit die in de spieren was achtergebleven. Het fascineerde Volta. Hij probeerde het experiment te repliceren. En weer kwam het pootje van de kikker in beweging. Volta bedacht dat het iets te maken moest hebben met de twee verschillende metalen die gebruikt werden om de kikker aan te raken. Hij stelde dat er dankzij het natte spierweefsel een elektrische stroom tussen de twee verschillende metalen ontstond.
Hij trok aan het langste eind en ontdekte de batterij
Maar Volta was vastberaden zijn gelijk te bewijzen. Hij bleef voortborduren op de experimenten van Galvani en zichzelf en ontwikkelde uiteindelijk de voorloper van de moderne batterij die de ‘Zuil van Volta’ werd genoemd. De zuil bestond uit plaatjes koper en zink die van elkaar gescheiden werden door laagjes vilt die in een zoutoplossing waren gedompeld. Deze zuil kon een ononderbroken stroom afgeven.
En maakte het leven leuker
Hoewel die eerste batterij amper doet denken aan de batterijen die we vandaag de dag gebruiken, is het principe hetzelfde. Dat Volta een grootse ontdekking had gedaan, konden ook zijn tijdgenoten al waarderen. Zij zagen grote mogelijkheden in het werk van Volta. Al snel werden deurbellen en telegrafen door een batterij aangedreven. En door op het werk van Volta voort te bouwen, ontdekten onderzoekers dat ze stoffen met behulp van elektriciteit konden ontleden (elektrolyse).
De ontdekking had ook zijn weerslag op Volta zelf. Hij werd overladen met eerbewijzen (zo maakte Napoleon hem een graaf) en aandacht. De bescheiden Volta zat daar niet zo op te wachten en stopte zijn onderzoek kort nadat hij de batterij had uitgevonden. In 1819 ging hij officieel met pensioen. In 1827 overleed hij. Jaren later zou hij opnieuw in het zonnetje worden gezet: in 1881 werd de eenheid voor elektrische potentiaal naar hem vernoemd (volt).
Batterijen worden steeds beter. Ruim 270 jaar na de geboorte van Volta vinden er nog steeds grote (r)evoluties plaats. Zo is er onlangs een accu uitgevonden die duizend keer sneller oplaadt dan hedendaagse accu’s. Je telefoon zou in een paar seconden volledig opgeladen zijn. En wat te denken van piepkleine brandstofcellen die lichaamssappen als energiebron gebruiken? Zo’n apparaatje kan gebruikt worden om de vruchtbaarheid van vrouwen te monitoren.
