En maar liefst 12% van de wereldbevolking heeft dan diabetes type 2.
Dat voorspellen Europese onderzoekers. Ze baseren zich op een database van de Wereldgezondheidsorganisatie die een goed beeld geeft van de snelheid waarmee obesitas in landen wereldwijd oprukt. De onderzoekers extrapoleerden de informatie en komen op basis daarvan met behoorlijk schokkende cijfers. Zo voorspellen ze dat – afgaand op de huidige trends – het aantal mensen met obesitas en/of diabetes type 2 sterk zal toenemen. Het percentage mensen met obesitas zal tegen 2045 zijn opgelopen naar zo’n 22% (nu is dat nog zo’n 14%). Ondertussen stijgt het percentage van de wereldbevolking met diabetes type 2 in dezelfde periode naar zo’n 11,7% (nu is dat nog 9,1%).
Landniveau
Wereldwijd neemt het aantal mensen met obesitas en diabetes type 2 dus toe. Maar wanneer we inzoomen op individuele landen, zien we dat de verschillen best groot zijn. Zo verwachten de onderzoekers dat het percentage Amerikanen met obesitas zal toenemen van 39% (in 2017) naar 55% (in 2045). In diezelfde periode neemt het aantal mensen met diabetes toe van 14% naar 18%. In Groot-Brittannië stijgt het percentage mensen met obesitas in 2045 naar 48% (dat is nu 32%). Het percentage mensen met diabetes stijgt in dezelfde periode van 10,2 naar 12,6 procent.
…er wereldwijd tien keer meer kinderen met obesitas zijn dan in 1975?
Uitdaging
“Deze cijfers onderschrijven de enorme uitdaging waar de wereld in de toekomst mee te maken krijgt als het gaat om het aantal mensen met obesitas of diabetes type 2 of beiden,” stelt onderzoeker Alan Moses. “Wereldwijd zullen obesitas en diabetes naar verwachting steeds vaker voorkomen, tenzij we onze pogingen om obesitas te voorkomen, intensiveren.”
Het is dus tijd voor actie. Hoewel dat niet direct zal resulteren in het tot stilstand komen van de obesitas- en diabetes-epidemie is het volgens de onderzoekers van essentieel belang dat nieuwe gevallen van obesitas en diabetes voorkomen worden. Daar kunnen landen zich op internationaal niveau hard voor maken. Maar het meeste werk zal toch binnen de eigen landsgrenzen moeten worden verzet. “Elke land is op basis van de unieke genetische, sociale en omgevingsfactoren weer anders en daarom is er geen benadering die voor alle landen werkt. Individuele landen moeten werken aan de strategie die het best bij hen past.” En dat is zeker geen vergeefse moeite. “Het tij kan nog gekeerd worden.”
