Alle entertainers vinden het mooi als zij aan het einde van hun show een lang applaus krijgen. Vaak wordt gedacht dat de duur van een applaus iets zegt over de kwaliteit van een optreden, maar niets is minder waar. De duur van een staande ovatie is net zo onvoorspelbaar als het weer.
Zweedse onderzoekers hebben videobeelden bekeken van groepen van dertien tot twintig studenten die luisteren naar een presentatie. Iedere keer zagen zij hetzelfde effect: één of twee mensen starten met klappen, waarna de rest van de zaal aansluit.
Wanneer 50% van het publiek klapt, zijn individuen tien keer sneller bereid om in te haken, dan wanneer slechts 5% van het publiek klapt. Gemiddeld start iemand 2,1 seconde na het einde van een presentatie met klappen. Na 2,9 seconden haakt de hele zaal aan. Een applaus (van begin tot eind) duurt gemiddeld 6,1 seconden.
De meeste mensen klappen ongeveer 10 keer, maar er zijn ook mensen die hardnekkig volhouden en zelfs 20 keer hun handen op elkaar slaan.
Sociale druk
“Deze sociale druk om te klappen wordt niet vergroot omdat je buurman klapt, maar omdat het volume van het klappen in de zaal toeneemt”, legt onderzoeker Richard Mann van de universiteit van Uppsala uit aan de BBC. De kwaliteit van de presentatie had geen invloed op de duur van het applaus. “Soms klappen mensen drie keer, maar af en toe ook tien keer. Sociale druk zorgt ervoor dat we beginnen met klappen en dat we niet snel stoppen. Totdat iemand anders stopt!” Want als iemand plotseling stopt met klappen, sterft het applaus heel snel uit.
Hype of trend?
De resultaten van dit onderzoek zijn breder te trekken. Hoe komt het dat een bepaald kledingstuk in één keer in de mode is? Waarom is een bepaalde sociale netwerksite een hype? En hoe verspreiden ideeën zich via het internet? Dit heeft allemaal te maken met sociale besmetting.
