Inclusief resten van Romeinse kant en klaar geserveerde maaltijden.
Al in 2019 ontdekten onderzoekers in het beroemde Pompeii de resten van een snackbar. Maar nu is het restaurant in zijn geheel blootgelegd en onderzocht. En dat levert heel wat interessante ontdekkingen op. Zo zijn er prachtige kunstwerken in de snackbar ontdekt – onder meer van het voedsel dat er verkocht werd. Maar ook potten en pannen met daarin zelfs nog resten van het voedsel dat gasten hier voorgeschoteld kregen. Gehoopt wordt dat de snackbar – ook wel Thermopolium genoemd – meer inzicht kan geven in wat er in dergelijke snackbars verkocht werd en hoe het dieet van de inwoners van Pompeii er uitzag.
De toonbank
Vorig jaar hadden onderzoekers de voorzijde van de toonbank al blootgelegd. Deze bleek prachtig versierd met een afbeelding van een zeenimf die een zeepaard berijdt. De zijkanten van de toonbank zijn tijdens nieuwe opgravingen ook zichtbaar geworden en laten onder meer verschillende dieren zien die hier waarschijnlijk geslacht en verkocht werden. Zo zijn er twee wilde eenden en een haan afgebeeld. Het idee dat deze dieren hier ook daadwerkelijk geserveerd werden, wordt onderschreven door het feit dat in vaten die in de toonbank rusten botten van hanen en eenden zijn teruggevonden.
Ook is op de toonbank een afbeelding van een aangelijnde hond te zien. Mogelijk diende deze als een waarschuwing: pas op voor de hond! In het zwarte kader dat rond de hond geverfd is, zijn de woorden ‘Nicia Cinaede Cacator‘ gekerfd. Het is waarschijnlijk het werk van een grappenmaker die de draak wilde steken met de eigenaar of een werknemer van de snackbar. De woorden betekenen zoiets als ‘Nicias (een eigennaam) schaamteloze schijterd’.
Belangrijkste vondst
Archeologen zijn in hun nopjes met de vele ontdekkingen die tot op heden in de snackbar zijn gedaan en zijn er van overtuigd dat deze in de toekomst nog veel meer geheimen gaat prijsgeven. Volgens Massimo Osanna, tijdelijk directeur-generaal van het Archeologische Park Pompeii, kan de snackbar een uniek inkijkje geven in het dagelijks leven van de inwoners van Pompeii. “Het is voor het eerst dat een gebouw van dit type geheel is blootgelegd en we kunnen nu allerlei analyses uitvoeren die mogelijk worden gemaakt door de technologie van vandaag de dag,” aldus Osanna. “De vondsten zullen verder onderzocht worden in het laboratorium en met name de resten die aangetroffen zijn in de vaten in de toonbank zullen waarschijnlijk meer inzicht geven in wat er verkocht werd en hoe het dieet eruit zag.”
Eten buiten de deur
Snackbars zoals deze waren een bekend verschijnsel in de Romeinse wereld. Het was voor Romeinen heel gebruikelijk om de maaltijd buitenshuis te nuttigen en ze waren dan ook vaak in de Thermopolia te vinden. Alleen in Pompeii zijn er al zo’n tachtig van deze eethuizen teruggevonden.
Menselijke resten
In de snackbar die onderzoekers nu in zijn geheel hebben blootgelegd zijn ook menselijke resten teruggevonden. Het gaat om de resten van een individu dat minimaal 50 jaar oud moet zijn geweest en waarschijnlijk op bed lag toen de pyroclastische stroom – bestaande uit vaste of half vloeibare lava, gas, rotsen en as – het eethuis bereikte. Ook zijn er menselijke resten van een tweede individu gevonden. De resten bevonden zich in een groot vat. Aangenomen wordt dat de resten in de zeventiende eeuw tijdens illegale opgravingen zijn aangetroffen en vervolgens in het vat zijn geplaatst. Tijdens deze illegale opgravingen groeven mensen tunnels in de hoop op kostbare vondsten te stuiten. Dat één van die tunnels ook uitkwam in de snackbar staat vast; ook de resten van het individu dat op bed lag toen het noodlot toesloeg, zijn namelijk veel later iets verplaatst.
Hond
In een hoek van de snackbar hebben archeologen verder ook botten van een hond aangetroffen. Het gaat zeker niet om de hond die op de toonbank is afgebeeld; de resten die zijn aangetroffen behoren toe aan een veel kleiner, maar volwassen hondje met een schofthoogte van 20 tot 25 centimeter. De vondst suggereert dat honden al in de Romeinse tijd selectief met elkaar werden gekruist om zo een kleiner hondje te verkrijgen.
Zoals gezegd gaat het om voorlopige resultaten; naar verwachting leidt vervolgonderzoek in de nabije toekomst tot nog veel meer interessante bevindingen. En zo krijgen we stukje bij beetje een steeds beter beeld van het dagelijks leven dat in het jaar 79 na Christus zo abrupt werd stilgelegd.
