Een grote asteroïde die al meer dan een eeuw bekend is, is waarschijnlijk een komeet. Astronoom Steven Larson van het Catalina Sky Survey in Arizon observeerde op 11 december een zwakke komeet, die niet voorkwam in bekende databases. Later bleek het te gaan om de asteroïde 596 Scheila. Dit object werd in 1906 ontdekt en heeft een doorsnee van 113 kilometer.
Wetenschappers vermoeden dat 596 Scheila een vermomde komeet is, een zogenaamde Main Belt Comet. Het object vertoont komeetachtige eigenschappen, maar heeft een normale baan in de asteroïdengordel.
Miljoenen MBC’s
“De meeste MBC’s zijn klein. Dit is de eerste keer dat we een grote asteroïde met komeetachtige eigenschappen spotten”, zegt Steve Larson. Tot nu toe zijn er slechts vijf andere MBC’s ontdekt. Astronomen vermoeden dat er miljoenen hybride objecten in inactieve staat door het zonnestelsel scheuren.
Inactieve kometen
Het is nog onduidelijk waarom veel MBC’s, zoals 596 Scheila, geen actieve kometen meer zijn. “Waarschijnlijk zijn deze objecten te vaak langs de zon gescheerd”, denkt Larson. “Op het oppervlak van deze MBC’s bevindt zich een laag niet-vluchtig en niet-reflectief materiaal, die de korst isoleert.” Toch kan de inslag van een (kleine) asteroïde deze laag vernietigen, waardoor ijs en gas opnieuw kan ontsnappen.
Water
MBC’s bevatten veel water en komen dicht bij de aarde voor. Wetenschappers vermoeden dat deze objecten regelmatig insloegen op de jonge aarde en zorgden voor de huidige watervoorraad op onze planeet. “Op de aarde mikken vanuit de Kuipergordel is tien keer moelijker dan mikken vanuit de asteroïdengordel”, legt komeetexpert David Jewitt van de universiteit van Californië uit. “De kans is dus groter dat de aarde in het verleden is geraakt door MBC’s uit de asteroïdengordel dan door kometen uit de Kuipergordel.”
