Het licht van de ster KIC 8462852 neemt af en toe met wel 22 procent af. Een exoplaneet kan niet voor zo’n flinke dip zorgen. Direct speculeerden wetenschappers dat er wellicht sprake was van een Dysonbol rondom de ster. Dit is een bol die bestaat uit een systeem van satellieten en zonnepanelen die de energie van de ster opvangen. Nu hebben astronomen een tweede ster met een vreemd patroon ontdekt.
Het verhaal van de ster KIC 8462852 – die Tabby’s ster wordt genoemd – is een hele vreemde. De Kepler-telescoop ontdekte vreemde dipjes in de lichtcurve van Tabby’s ster. Tussen dag 788 en 795 nam de helderheid van de ster met vijftien procent af. Tussen dag 1510 en 1570 was er sprake van een afname van 22 procent.
Er zijn verschillende mogelijke verklaringen hiervoor. Er is intelligent leven in de buurt van KIC 8462852. Deze aliens gebruiken de ster om energie af te tappen. “Als een buitenaardse beschaving iets zou bouwen, dan zou dit overeenkomen met de data die we nu zien,” stelde astronoom Jason Wright. Het gaat om een zogenoemde Dysonbol. Zo’n bol houdt een groot deel van het licht van een ster tegen en dat kan de vreemde dipjes verklaren.
Mogelijke oorzaken
Astronomen hopen dat crowdfunding het mysterie gaat oplossen. Is er inderdaad sprake van een buitenaardse megastructuur? Dit lijkt niet heel waarschijnlijk, maar we mogen het niet uitsluiten. Een andere mogelijkheid is dat er sprake is van een planetaire botsing. Nog een mogelijkheid is dat er rond de ster een groep exo-kometen zwerft. Of dat er sprake is van een flinke stofschijf rondom de ster, die we – vanaf de aarde – van de zijkant zien. Een laatste optie is dat KIC 8462852 extreem snel om zijn as draait, waardoor het object afgeplat is en veel dikker is rond de evenaar. “Hierdoor zijn de polen veel lichter dan de evenaar”, concludeert Paul Gilster van Centauri Dreams.
Tweede ster
Nu is er een tweede ster gevonden met vreemde dipjes. De ster EPIC 204278916 is even groot als de zon, maar is half zo zwaar. Het object is zelfs nog vreemder dan KIC 8462852. Op onregelmatige tijden neemt de helderheid tot wel 65% af. Een grote exoplaneet is in staat om 1% van het sterrenlicht te dimmen, maar 65%? Dat is onmogelijk.
Het paper over de tweede ster staat op arXiv.org en wordt nog onderworpen aan peer-reviews, maar we zijn nu al benieuwd naar de resultaten. Het kan echter nog vele jaren duren voordat we weten waardoor het sterrenlicht van beide objecten regelmatig wordt gedimd.
