De inmiddels wereldberoemde ster KIC 8462852 blijft de gemoederen bezighouden. Astronomen hebben een mogelijke verklaring voor het vreemde gedrag van deze ster gevonden: de ster at een planeet op.
Ken je het verhaal van KIC 8462852 – met de bijnaam Tabby’s ster – nog niet? In oktober 2015 richtte de Kepler-telescoop zijn ogen op de ster in de hoop een dipje in de lichtcurve van de ster te spotten. En jawel, de lichtcurve van Tabby’s ster vertoont ‘dipjes’, maar die zijn onregelmatig. Zo zagen onderzoekers de helderheid tussen dag 788 en 795 met vijftien procent afnemen. En tussen dag 1510 en 1570 nam de helderheid zelfs met 22 procent af. Dat laatste is abnormaal: wanneer een exoplaneet voor een ster langs beweegt, houdt deze maar een fractie van het licht van de ster tegen.
Buitenaards leven?
Het afgelopen jaar zijn er allerlei verklaringen geopperd. De meest bijzondere verklaring is dat buitenaardse wezens een megastructuur om de ster hebben gebouwd. Mogelijk een zogenoemde Dyson-bol: een bol die bestaat uit een systeem van satellieten die de energie van een ster opvangen. Zo’n bol houdt een deel van het licht van de ster tegen en zou de vreemde dipjes in de lichtcurve kunnen verklaren. Toch zijn de meeste wetenschappers het er over eens dat dit zeer onwaarschijnlijk is. Er moet een andere plausibele verklaring zijn.
Planeet op het menu
Wetenschappers van de Columbia Universiteit in New York hebben nu een mogelijke verklaring gevonden. Volgens Brian Metzger en zijn collega’s heeft KIC 8462852 een exoplaneet verorberd. Dit verklaart tevens waarom Tabby’s ster in de periode van 1890 tot 1989 veertien procent in helderheid is afgenomen.
Even dimmen
Als Tabby’s ster een planeet heeft opgegeten, dan zou de ster eerst helder worden en daarna langzaam dimmen. Des te groter de planeet, des te langer de afname in helderheid duurt. Afhankelijk van de grootte van de planeet heeft deze gebeurtenis 200 tot 10.000 jaar geleden plaatsgevonden.
Stofwolk
Tijdens het vernietigingsproces is de planeet mogelijk uit elkaar gescheurd en zijn eventuele manen weggeslingerd. Hierdoor is er waarschijnlijk een stofwolk rondom de ster ontstaan. Iedere keer als brokstukken tussen de aarde en Tabby’s ster zweven, wordt een deel van het licht van deze ster geblokkeerd. Dit zou de dipjes in de lichtcurve verklaren.
Tabby, we houden je in de gaten
Is deze hypothese te testen? Misschien wel. De astronomen hopen in de toekomst opnieuw een dipje in de lichtcurve te spotten en te achterhalen of het planetaire brokstukken zijn. “Zo’n dipje duurt slechts enkele dagen, dus als we er één zien, moeten we snel zijn en iedere telescoop op Tabby’s ster richten”, zegt Metzger.
