Wetenschappers hebben ontdekt dat baby’s zich wanneer ze leren praten eerst focussen op de bewegingen van onze lippen.
De onderzoekers bestudeerden baby’s van verschillende leeftijden. Ze lieten de kinderen naar beelden van een sprekende vrouw kijken. Soms sprak de vrouw de moedertaal van de kinderen (Engels) en soms niet (ze sprak dan Spaans). Terwijl de kinderen naar de vrouw keken, bestudeerden de onderzoekers waar de kinderen precies naar keken.
Van de ogen naar de lippen
Het onderzoek levert bijzondere resultaten op. Wanneer baby’s tussen de vier en acht maanden oud waren, keken ze – ongeacht of de vrouw Spaans of Engels sprak – niet langer naar de ogen, maar naar de mond. Wanneer de baby’s twaalf maanden oud waren en naar een Engels sprekende vrouw keken, keken ze weer naar de ogen. De baby’s die twaalf maanden oud waren en naar een Spaans sprekende vrouw keken, bleven zich op de lippen focussen.
Sociaal
De onderzoekers vermoeden dat baby’s zich op de lippen richten om de taal zo snel mogelijk onder de knie te krijgen. Zodra ze het een beetje door hebben, kunnen ze zich weer op de ogen en dus op sociale factoren van spraak richten. Het verbaast onderzoeker David J. Lewkowicz niet dat jonge kinderen er deze aanpak op nahouden, zo legt hij desgevraagd uit. “Rond zes maanden gaan kinderen beginnen met babbelen en dus krijgen ze interesse in het produceren van spraak. Daar komt nog eens bij dat kinderen op deze leeftijd de vaardigheid ontwikkelen om hun aandacht te richten op plaatsen in hun omgeving die zij het meest interessant vinden.”
Ontwikkeling
Het onderzoek verandert mogelijk de manier waarop mensen naar de ontwikkeling van een kind kijken. “Tot nu dachten wetenschappers dat taalverwerving enkel gebaseerd is op luisteren naar wat ouders en andere sociale partners zeggen. Ons onderzoek laat voor het eerst zien dat kinderen wanneer ze leren praten niet alleen luisteren, maar dat ze ook kijken.” En die informatie kan wellicht weer gebruikt worden om ontwikkelingsproblemen vast te stellen. “Als kinderen rond zes maanden niet naar de lippen gaan kijken of als ze met twaalf maanden niet van de lippen weer naar de ogen gaan kijken, kan dat erop wijzen dat de kinderen zich niet goed ontwikkelen.” Een ontwikkelingsstoornis die zo wellicht kan worden opgemerkt, is autisme. “Eén van de implicaties van ons onderzoek is dat baby’s van twaalf maanden die de tweede verandering van de lippen naar de ogen niet doormaken misschien een groter risico lopen op communicatiestoornissen zoals pervasieve ontwikkelingsstoornissen (waaronder autisme, red.). Maar we weten op dit moment niet of dat het geval is en nader onderzoek is nodig om dat vast te stellen,” zo benadrukt Lewkowicz.
Uitzoeken of die stoornissen inderdaad op deze manier te detecteren zijn, is één van de taken die Lewkowicz nu op zich heeft genomen. Het volledige onderzoek is terug te vinden in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences.
