Ruimtesonde MESSENGER heeft nieuw bewijs gevonden voor de hypothese dat Mercurius – de planeet die het dichtst bij de zon staat – water bevat. In kraters nabij de polen vond de ruimtesonde ijs.
“Het laatste wat je op een planeet die zo dicht bij de zon staat, zou verwachten is waterijs,” stelt onderzoeker Matthew Siegler. “Maar doordat (de as van, red.) Mercurius amper schuin staat, kunnen kraters nabij de polen een jaar lang in de schaduw blijven en belachelijk koud zijn.”
Lichte plekken
Het idee dat er ijs op Mercurius is, ontstond al een tijdje geleden en werd in 1991 voorzichtig bevestigd toen een radiotelescoop lichte plekken op Mercurius aantrof. Deze bleken zich precies te bevinden op de plaatsen waar eerder grote inslagkraters waren aangetroffen.
Donker materiaal
En nu bevestigt MESSENGER dat de heldere plekken op de noord- en zuidpool van Mercurius zich op plaatsen bevinden die in de schaduw liggen. Nieuw bewijs voor de hypothese dat Mercurius ijs bevat. “Overal op Mercurius waar we voorspelden dat het koud genoeg zou zijn voor ijs, vindt MESSENGER heldere afzettingen,” vertelt Siegler. “Waar het ietsje warmer is en waar ijs enkel ondergronds kan bestaan, vinden we donker materiaal, veel donkerder dan elders op Mercurius.” Dit donkere materiaal is waarschijnlijk een mix van complexe organische stoffen die door kometen en asteroïden op Mercurius is afgezet. Overigens zijn het waarschijnlijk ook kometen en asteroïden geweest die water op Mercurius brachten.
Op basis van de waarnemingen van MESSENGER kunnen de onderzoekers ook iets zeggen over de hoeveelheid ijs nabij de polen van Mercurius. “De nieuwe gegevens wijzen erop dat wanneer we het waterijs op de polen van Mercurius over een gebied ter grootte van Washington D.C. zouden verspreiden, het ijs meer dan 3,2 kilometer dik zou liggen,” vertelt onderzoeker David Lawrence.
