Bolvormige sterrenhoop is mooie uitvalsbasis voor aliens

Een bolvormige sterrenhoop is een groep sterren in de vorm van een bol. Zo’n bol is is niet groter dan honderd lichtjaar, maar bevat honderdduizenden tot miljoenen sterren die dicht op elkaar zijn gepakt. Bolhopen zijn daarnaast oud: ongeveer net zo oud als de Melkweg zelf. Amerikaanse onderzoekers beweren dat bolvormige sterrenhopen een goede plek zijn om te zoeken naar buitenaardse beschavingen.

“Een bolhoop is wellicht de eerste plek waar we intelligent leven aantreffen in ons sterrenstelsel”, zei hoofdauteur Rosanne DiStefano van het Harvard-Smithsonian Centrum voor Astrofysica tijdens een meeting van de American Astronomical Society.

Bolvormige sterrenhoop NGC 6362.
Bolvormige sterrenhoop NGC 6362.
Lastig vormingsproces
Astronomen zijn niet alleen maar lovend over bolvormige sterrenhopen. De afstand tussen sterren is klein, waardoor een buurster de stabiliteit binnen een stersysteem kan verstoren. Dan vormen zich geen planeten of worden planeten ‘verstoten’ en dus uit de bolhoop geworpen. Een ander probleem is dat de meeste sterren in bolhopen ongeveer tien miljard jaar geleden zijn gevormd, toen sterren nog weinig zware elementen hadden om planeten te bouwen, zoals ijzer en silicium.

Van ster naar ster hoppen
Maar er zijn ook grote voordelen. De afstand van de zon naar de meest nabije ster is vier lichtjaar, oftewel zo’n 38 biljoen kilometer. In bolhopen is de gemiddelde afstand tussen twee sterren slechts 1,6 biljoen kilometer. Dat is twintig keer dichterbij. Als onze zon ooit sterft – over enkele miljarden jaren wordt het ons al te heet onder de voeten – dan hebben we als mensheid een groot probleem, want dan moeten we verhuizen naar een andere ster. Binnen een bolhoop is het makkelijker om van ster naar ster te hoppen. “Ook interstellaire communicatie is sneller”, zegt DiStefano. “Een bericht sturen van de ene ster naar de andere ster duurt net zo lang als het versturen van een brief van de Verenigde Staten naar Europa in de zeventiende eeuw.” Dit komt overeen met enkele maanden.

In een bolvormige sterrenhoop is de ontwikkeling van leven mogelijk eerder gestart dan op aarde, omdat de aarde slechts 4,5 miljard jaar oud is, terwijl er planeten in bolvormige sterrenhopen bevinden die mogelijk al tien miljard jaar oud zijn. Mede door deze voorsprong – en omdat het makkelijker is om te verspreiden – is een intelligente beschaving in een bolhoop waarschijnlijk veel verder ontwikkeld dan de mensheid.

Stel, je staat op het oppervlak van een exoplaneet in een bolvormige sterrenhoop, dan ziet dit er zó uit.
Stel, je staat op het oppervlak van een exoplaneet in een bolvormige sterrenhoop, dan ziet dit er zó uit.

Op jacht naar exoplaneten
Tot op heden is er slechts één exoplaneet gevonden in een bolhoop. De meest nabije bolhoop is enkele duizenden lichtjaren van de aarde verwijderd, waardoor het lastig is om exoplaneten te vinden, zeker in de dichtbevolkte kern. Toch is het niet onmogelijk om exoplaneten in de buitenste regio’s te vinden. Een solitaire exoplaneet – een planeet zonder moederster – zou als lens kunnen fungeren, waardoor zijn zwaartekracht het licht van een achtergrondster versterkt. Op deze manier worden ook hele verre sterrenstelsels ontdekt, wiens licht wordt versterkt door voorgrondstelsels.

Een ander idee is om radiotelescopen in te zetten en naar bolvormige sterrenhopen te luisteren. Wie weet horen we wel een boodschap van ET?

Bronmateriaal

"Globular Clusters Could Nurture Interstellar Civilizations" - Harvard-Smithsonian Centrum voor Astrofysica

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd