Het centrale zwarte gat van de Melkweg braakt reuzenballen

Het supermassieve zwarte gat in het centrum van de Melkweg spuugt af en toe reusachtige ballen de ruimte in. Deze braakballen vliegen met een snelheid van 10.000 kilometer per seconde bij het zwarte gat vandaan.

Het centrale zwarte gat van de Melkweg trekt met zijn zwaartekracht veel sterren naar zich toe. Wanneer een ster te dichtbij komt, wordt deze uit elkaar getrokken en ontstaat er een lange sliert gas. Uit nieuw onderzoek blijkt dat het gas weer kan samenklonteren en dat hierdoor bizarre objecten ter grootte van een planeet ontstaan, die door het zwarte gat worden weggeworpen.

“Uit de lange gasstroom van één ster kunnen honderden gasballen ontstaan”, schrijft student Eden Girma van de Harvard-universiteit. “We vroegen ons af: waar blijven deze ballen? En kunnen ze wellicht in de buurt van de aarde komen? Dankzij een computerberekening weten we het nu.”

In de buurt van de aarde
Uit de berekeningen van Girma blijkt dat sommige van deze braakballen minder dan een paar honderd lichtjaar van de aarde verwijderd zijn. Deze gasballen zijn zwaarder dan de planeet Neptunus en kunnen zelfs een paar keer zwaarder dan Jupiter zijn. De gasballen gloeien waarschijnlijk heel licht, al zijn ze niet te vinden met hedendaagse telescopen. Wellicht dat het de James Webb-ruimtetelescoop of de Larger Synoptic Survey-telescoop wel lukt om enkele braakballen te spotten.

Gasbollen zijn geen planeten
Overigens zijn de objecten geen planeten. Een planeet heeft al snel miljoenen jaren nodig om te ontstaan, terwijl deze gasballen in een jaar tijd ontstaan. Ze worden gevormd uit verschillende delen van de vroegere ster, waardoor ook de samenstelling van deze bollen varieert.

Hoe snel verdwijnen ze?
De overgrote meerderheid van de gasballen – zo’n 95 procent – zien we nooit meer terug. Op hoge snelheid verlaten ze de Melkweg. We hebben hier even zitten rekenen. Licht legt zo’n 300.000 kilometer per seconde af. Dit betekent dat de braakballen dertig keer langzamer reizen dan licht. De Melkweg heeft een lengte van 100.000 lichtjaar, wat betekent dat een braakbal binnen 1,5 miljoen jaar (= 50.000 lichtjaar * 30) ons sterrenstelsel verlaat. Stel dat zo’n bal richting het Andromedastelsel gaat, dat 2,5 miljoen lichtjaar van ons verwijderd is, dan duurt deze reis zo’n 75 miljoen jaar. Kosmisch gezien is dat een korte tijd. Zo is onze planeet al 4,5 miljard jaar oud.

Eén op de duizend solitaire planeten is een braakbal
Stel, we vinden ooit een solitaire planeet (oftewel een planeet zonder moederster), dan is de kans volgens Girma een op de duizend dat het een kosmische braakbal van ons centrale zwarte gat is.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd