De methode is wellicht een nieuw wapen in de strijd tegen Alzheimer.
De opeenhoping van amyloïde plaques tussen de zenuwcellen in de hersenen is een van de kenmerken van de ziekte van Alzheimer. Door muizen bloot te stellen aan een unieke combinatie van licht en geluid, hebben onderzoekers in een nieuwe studie een veelbelovende methode gevonden in de behandeling van de ziekte. Zo gebruikten ze flikkerend licht en een laag gezoem om hersengolven te reproduceren. En deze golven lijken de amyloïde plaques succesvol af te breken. Zo verdwenen ze compleet in bepaalde delen van de hersenen, inclusief de gebieden die cruciaal zijn voor cognitieve functies zoals leren en geheugen.
De studie
In een eerdere studie toonden de onderzoekers al het gunstige effect van licht aan. Zo stelden ze muizen een uur per dag bloot aan flikkerend licht. Uit de studie bleek dat deze behandeling bijdroeg aan de afbraak van amyloïde plaques. Echter bleef het effect van het licht beperkt tot de visuele cortex. Daarom besloten de onderzoekers de studie uit te breiden en uit te zoeken of ze ook andere hersenregio’s konden bereiken met behulp van geluidsstimuli.
Geluid
Met de geluidsstimuli hoopten de onderzoekers een effect teweeg te brengen in de auditieve cortex, maar ook de hippocampus – het deel van het brein dat vaak als eerste aan Alzheimer ten slachtoffer valt – te bereiken, die in de buurt ligt van de auditieve cortex. De onderzoekers lieten de muizen een uur per dag gedurende een week naar aan een laag, brommend geluid op een frequentie van 40 hertz luisteren. En de onderzoekers ontdekten dat zowel het aantal amyloïde plaques in de auditieve cortex, als in de hippocampus drastisch afnam.
Doolhof
Om te testen of de auditieve stimulatie een effect had op de cognitieve vermogens van de muizen, lieten de onderzoekers hen los in een doolhof. De muizen bleken na de behandeling veel makkelijker hun weg door het doolhof te vinden, waarin ze belangrijke oriëntatiepunten moesten onthouden. Ook waren ze beter in staat om objecten te herkennen die ze eerder waren tegengekomen.
Combinatie
De onderzoekers besloten om de visuele en auditieve stimulatie te combineren om te kijken wat voor effect dat teweeg zou brengen. En tot hun verbazing constateerden ze dat deze dubbele behandeling een nog groter effect had. Amyloïde plaques namen af in een veel groter deel van de hersenen, inclusief in de prefrontale cortex; het deel van het brein waar hogere cognitieve functies plaatsvinden, zoals beslissingen nemen, plannen, sociaal gedrag en impulsbeheersing.
De positieve effecten lijken echter in de loop van de tijd wel wat te vervagen. Dit betekent dat de behandeling voortdurend herhaald moet worden. De onderzoekers hopen de methode ook bij Alzheimer-patiënten te kunnen toepassen. “Hoewel er belangrijke verschillen tussen mensen en muizen zijn, is er wel reden om optimistisch te zijn,” aldus onderzoeker Nancy Kopell. “We hopen dat de methode ook nuttig is voor mensen.”
