Marsrover Curiosity heeft ontdekt dat de Gale-krater ooit langdurig een enorm meer bevatte. En daarmee lijkt de kans dat er op Mars in ieder geval ooit leven mogelijk is geweest opnieuw toe te nemen. Dat meldt NASA.
Toen Marsrover Curiosity in de Gale-krater landde, deed dat stof opwaaien. Letterlijk. En wie nu de foto’s gemaakt door Curiosity ziet, ziet een stoffig, droog landschap. Maar ooit was dat wel anders, zo concludeert Curiosity nu. Ooit bevond zich in de krater waarin de rover momenteel rondrijdt, langdurig een enorm meer. Curiosity trekt die conclusie op basis van een onderzoek naar Mount Sharp: een berg die te vinden is in het hart van de Gale-krater. De Marsrover heeft ontdekt dat deze berg opgebouwd is uit sedimenten die over een periode van tientallen miljoenen jaren door toedoen van een meer zijn afgezet.
Grote meren
Het is een belangrijke ontdekking die erop wijst dat Mars in het verleden een klimaat had dat het ontstaan en de langdurige instandhouding van grote meren op verschillende locaties op de planeet mogelijk maakte. “Als onze hypothese voor Mount Sharp standhoudt, dan is dat in strijd met de aanname dat warme en natte omstandigheden kortstondig, lokaal of alleen ondergronds op Mars voorkwamen,” vertelt onderzoeker Ashwin Vasavada.
Atmosfeer
Zoals gezegd is dat nu moeilijk voor te stellen: Mars is nu koud en droog. Hoe kan deze in het verleden nat en warm zijn geweest? “Een radicale verklaring zou kunnen zijn dat de dikkere atmosfeer van een ouder Mars ervoor zorgde dat de temperaturen op heel Mars boven het vriespunt uitkwamen, maar op dit moment weten we niet hoe de atmosfeer dat gedaan zou moeten hebben.”
Herhaaldelijk gevuld
Mount Sharp is zo’n vijf kilometer hoog en bevindt zich in het hart van de Gale-krater. De berg is uit verschillende gesteentelagen opgebouwd. Die gesteentelagen – die wisselend het resultaat zijn van door meren, rivieren en wind afgezette gesteentelagen – getuigen dat de Gale-krater zich herhaaldelijk vulde met water dat ook herhaaldelijk weer verdween. De onderzoeksresultaten van Curiosity suggereren bovendien dat het meer veel groter was en veel langer stand wist te houden dan voorheen mogelijk werd geacht. “We beginnen het mysterie van Mount Sharp op te lossen,” stelt onderzoeker John Grotzinger. “Waar zich nu een berg bevindt, was ooit mogelijk een serie meren te vinden.” Ooit bedekten sedimenten de bodem van de krater. Die sedimenten werden hard. Vervolgens ging erosie (door toedoen van wind) met de krater aan de slag en ‘beeldhouwde’ in het hart van de krater een berg door het materiaal tussen de rand van de krater en wat nu de rand van de berg is, weg te nemen.
Curiosity landde in 2012 op Mars en moest vervolgens nog acht maanden reizen naar Mount Sharp. Onderweg vond de rover sporen van rivieren. “We ontdekten sedimenten die wezen op de aanwezigheid van op elkaar gestapelde, kleine oude delta’s,” vertelt onderzoeker Sanjeev Gupta. “Curiosity ging van een gebied dat gedomineerd werd door rivieren naar een gebied dat gedomineerd werd door meren.” De onderzoekers denken dan ook dat de rivieren die Curiosity eerder aantrof de krater vulden met water (zie ook de afbeelding helemaal bovenaan dit artikel).
