Daarom kunt u na één chipje niet stoppen

zak chips

Chips, chocolade, snoepjes: u neemt er één en bent niet van plan de hele zak leeg te eten. Toch eindigt u met een lege zak. Hoe het kan dat u na één chipje niet meer kunt stoppen, zijn wetenschappers nu op het spoor.

U zit voor de tv, de film begint en u opent een zak chips. Twee uur later als de film afgelopen is, is de zak tot op de bodem leeg en heeft u een opgeblazen gevoel. Waarom eet u zoveel chips terwijl u geen honger heeft? Voedselchemicus Tobias Hoch en zijn collega’s aan de universiteit Erlangen-Nuremberg vroegen zich hetzelfde af en onderzochten dit fenomeen. De inzichten staan in het blad PLoS ONE.

Genot
Honger- en verzadigingssignalen regelen ons interne homeostatische systeem. We krijgen signalen wanneer we energie nodig hebben en dus onze energievoorraad aan moeten vullen door eten van voedsel. Hedonistische factoren hebben hier echter een laatste zegje over: we zijn op zoek naar genot. Dit zorgt voor voedselinname na verzadiging en gebeurt met name na het eten van snoep, chocolade en chips. Laat dat nu net de dingen zijn die niet goed zijn voor onze gezondheid. Om de relevante fysiologische processen die hiermee te maken hebben te identificeren, analyseerden de onderzoekers de patronen van activiteit in het gehele brein van ratten. De knagertjes waren verzadigd, maar kregen extra voedsel tot hun beschikking: gezouten naturel chips, een mix van vet en koolhydraten met dezelfde hoeveelheid energie, vet en koolhydraten, en standaard voedsel in poedervorm zodat het toch ‘nieuw’ zou zijn voor de rat.

Breindelen
Afhankelijk van wat de ratten extra aan voedsel kregen, werden verschillende breindelen op andere manieren actief. Chips zorgde voor een flinke activering van het beloningssysteem waaronder de aanliggende kern, het belangrijkste hersendeel van dit systeem. “Deze activering zie je ook wanneer het brein drugs opneemt zoals cocaïne,” zegt Hoch. Breindelen die verzadiging signaleren werden juist veel minder actief waardoor de breindelen verantwoordelijk voor het beginnen met eten actief werden. Ook werd het breindeel dat zorgt dat we het verbreken van onze slaapcyclus tegengaan minder actief terwijl de hersenstructuren die verantwoordelijk zijn voor de motorische activiteit en het bewegingsapparaat erg actief werden bij de aanwezigheid van chips. Deze veranderingen van activiteit waren in mindere mate te zien bij de mix van vet en koolhydraten met dezelfde energiewaarde.

Voedingswaarde
“We concludeerden dat chips nog iets moet hebben dat ervoor zorgt dat we er zoveel van willen eten,” vertelt Hoch. “Deze kenmerken lijken in staat het brein aan te sturen om voedsel te consumeren los van honger. Het staat boven het homeostatische systeem.”

De onderzoekers proberen nu nog uit te vinden welke componenten de moleculaire triggers zijn die verantwoordelijk zijn voor het fenomeen. Ze kijken naar alles wat van invloed kan zijn: van zoutgehalte tot aan eiwitten. Ook willen ze de moleculaire weg vinden die bij het eten van chips de signalen naar het brein stuurt en terug. Afhankelijk van wat hieruit komt, kunnen de onderzoekers vaststellen welke voedselproducten op dezelfde manier zorgen voor het niet kunnen stoppen met eten.

Bronmateriaal

245ste American Chemical Society National Meeting
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Chupacabra Viranesque (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd