Waarom bijten we tijdens het eten niet continu op onze eigen tong? Een nieuw onderzoek schept duidelijkheid en ontrafelt het netwerk in het brein dat ervoor zorgt dat onze tong wanneer we onze kaken sluiten niet in de weg zit.
Het mag eigenlijk een wonder heten dat we wanneer we eten niet vaker op onze tong bijten. Onze tong plaatst het voedsel tussen onze tanden en moet vervolgens maken dat deze wegkomt. Het vraagt om een heel nauwkeurige afstemming tussen de kaken en de tong. Onderzoekers hebben nu ontdekt hoe het brein die afstemming regelt.
Zenuwcellen
“Kauwen is een activiteit die je bewust kunt controleren, maar wanneer je er geen aandacht meer aan geeft, doen zenuwcellen in het brein dat voor je,” legt onderzoeker Edward Stanek IV uit. “Wij wilden weten hoe dat precies werkte en daarom moesten we eerst achterhalen waar deze zenuwcellen zich precies bevonden.”
Muizen
Uit eerder onderzoek is al gebleken dat de spieren in de kaken en tong aangestuurd worden door speciale zenuwcellen die ook wel motorische zenuwcellen worden genoemd. Deze worden weer aangestuurd door premotorische zenuwcellen. Maar welke van die laatstgenoemde zenuwcellen bij welke motorische zenuwcellen hoorde, was onduidelijk. Om dat te achterhalen, experimenteerden de onderzoekers met muizen. Ze maakten tijdens hun experimenten gebruik van het rabies virus. Dit virus springt van zenuwcel naar zenuwcel, net zolang tot het het gehele brein verovert heeft. De onderzoekers gebruikten een aangepaste versie van het virus. Deze versie kan enkel van de spieren op de motorische zenuwcellen en vervolgens op de premotorische zenuwcellen overspringen. Ook pasten de wetenschappers het virus zo aan dat ze precies konden zien waar het landde nadat deze van één zenuwcel op een andere was overgesprongen.
Afstemming
De onderzoekers injecteerden het virus in de spieren die de tong en de kaken aansturen. Vervolgens keken ze wat er gebeurde, terwijl het virus zich omhoog werkte. Ze ontdekten dat een groep premotorische zenuwcellen tegelijkertijd contact legde met de motorische zenuwcellen die het openen van de kaken en het uitsteken van de tong regelden. Ook ontdekten ze een groep die tegelijkertijd contact legde met motorische zenuwcellen die het sluiten van de kaken en het terugtrekken van de tong regelden. De resultaten wijzen erop dat de bewegingen van de tong en kaak op vrij eenvoudige wijze gecoördineerd worden. “Gebruik maken van gedeelde premotorische zenuwcellen kan een algemeen kenmerk van het motorisch systeem zijn,” stelt Stanek. “Voor andere onderzoeken naar de rest van het brein is het belangrijk om te onthouden dat individuele neuronen op meerdere gebieden invloed kunnen hebben.”
De onderzoekers benadrukken dat hun studie nog maar een tipje van de sluier oplicht. “We keken slechts naar twee spieren en er zijn zeker nog tien andere spieren actief wanneer we eten, drinken en praten. Er is nog veel werk te doen en pas dan kunnen we een compleet beeld krijgen van hoe deze spieren samenwerken.”
