Astronaut Christina Koch bracht in totaal 328 dagen door aan boord van het internationale ruimtestation, wat een opmaat is naar meer.
Aankomende donderdag zal astronaut Christina Koch na een prachtige missie naar de aarde terugkeren. Ze spendeerde een slordige 328 dagen aan boord van het internationale ruimtestation; de langste ruimtemissie die ooit door een vrouw is ondernomen. En dat is niet voor niets. Haar missie had als doel om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen voor toekomstige missies naar de maan en Mars. Want ook bij de aankomende Artemis-missie zal een hoofdrol weggelegd zijn voor een vrouw.
Koch’s Missie
Koch kan terugkijken op een geweldige missie. Zo waagde ze zich samen met haar collega Jessica Meir aan de eerste vrouwelijke ruimtewandeling. Ondertussen heeft ze er zes ruimtewandelingen opzitten en bracht ze zo’n 42 uur en 15 minuten door buiten het ISS. Bovendien staat ze zevende op de lijst van Amerikaanse astronauten die het langst in de ruimte hebben vertoefd. Tijdens Koch’s missie voltooide ze 5.248 rondjes om de aarde, wat gelijk staat aan een reis van ruim 223 miljoen kilometer of 291 tripjes naar de maan en terug.
Spieren en botten
Koch heeft tijdens haar termijn op het ISS verre van stilgezeten. Ze deed mee aan meer dan 210 onderzoeken, waarmee ze NASA enorm heeft geholpen in het doel om mensen terug te brengen naar de maan en zich voor te bereiden op de menselijke verkenning van Mars. Koch nam onder andere deel aan studies over hoe het menselijk lichaam zich aanpast aan gewichtloosheid, afzondering, straling en stress die bij lange ruimtereizen om de hoek komen kijken. En dat is erg belangrijk. Bekend is dat het heelal een behoorlijke aanslag heeft op onze spieren en botten. Daarom nam Koch onder meer deel aan een studie over de mate waarin ruimtereizen bijdragen aan de afbraak van botten en spieren en het bijbehorende risico op botbreuken.
Als we één ding geleerd hebben van de bemande missies naar het ISS, dan is het wel dat je spieren en botten er niet op vooruitgaan.Dit heeft te maken met de zwaartekracht (of beter gezegd: een gebrek daaraan). Hier op aarde moeten onze spieren hard werken om op te boksen tegen de zwaartekracht. Maar in de ruimte – waar de zwaartekracht zeer beperkt is – hoeft dat niet. Het resultaat: de spieren verslappen. Gewicht dragende spieren krijgen het meeste te verduren, zoals de scholspier in het onderbeen. Na slechts drie weken in de ruimte krimpt deze spier met een derde. Daarnaast heeft een gebrek aan zwaartekracht ook een enorme impact op de botten: die verliezen langzaam maar zeker massa, waardoor de kans op botbreuken toeneemt.
Lange ruimtemissies
De afgelopen zestig jaar heeft NASA heel wat gegevens verzameld over de gezondheid en prestaties van astronauten. Recentelijk richt het agentschap zich meer op lange ruimtemissies die soms wel een jaar in beslag nemen. Voormalig astronaut Scott Kelly heeft bijvoorbeeld de langste ruimtemissie op zijn naam staan; hij bracht 340 dagen door op het ISS. Dat NASA experimenteert met lange ruimtemissies heeft een duidelijke reden. Want het doel is om binnenkort terug te gaan naar de maan en op lange termijn naar Mars, met het voornemen om daar langdurig te verblijven.
Terug naar de maan
NASA is van plan om in 2024 terug te keren naar de maan. Het belooft een spannende missie te worden. Want niet alleen keert NASA na ruim vijftig jaar weer terug naar onze natuurlijke satelliet, ook zal de eerste vrouw voet op de maan gaan zetten. De naam ‘Artemis’ is dan ook niet voor niets gekozen. Artemis is namelijk een godin uit de Griekse mythologie. Ze is de zus van Apollo en godin van de Maan. En die naam lijkt de spijker op de kop te slaan. Zo is de naam een knipoog naar de Apollo-missies en verwijst het naar de eerste vrouw die op de maan zal landen. Bovendien werkt NASA hard aan de Lunar Gateway; een ruimtestation rond de maan dat permanent bezet zal zijn door astronauten. Vanuit het ruimtestation zal intensief onderzoek worden gedaan naar onze natuurlijke satelliet. Bovendien zal het station gaan fungeren als een tussenstation naar andere plekken in het zonnestelsel en als springplank dienen voor toekomstige missies naar Mars.
Missies zoals die van Koch op het ISS zijn heel belangrijk om zoveel mogelijk kennis op te doen. En haar huidige missie is dan ook met vlag en wimpel geslaagd. Zoals gezegd zal ze donderdag weer terug naar de aarde keren. Haar ruimtereis is voor nu aan een einde gekomen. Maar die van vele vrouwelijke collega’s staan pas op het punt van beginnen.
