Wetenschappers onthullen de werkelijke vorm van ons sterrenstelsel.
“We denken meestal dat spiraalsterrenstelsels vrij plat zijn, net zoals het Andromedastelsel dat je gemakkelijk door een telescoop kunt zien,” aldus onderzoeker Richard de Grijs. Maar onze Melkweg is anders. Nieuw onderzoek van De Grijs en collega’s onthult dat de schijf van onze Melkweg scheefgetrokken en ietwat gedraaid is. En hoe verder je van het centrum van de Melkweg vandaan bent, hoe groter die draaiing en scheeftrekking is.
Cepheiden
De onderzoekers stelden de werkelijke vorm van onze Melkweg vast met behulp van gegevens omtrent 1339 Cepheïden: pulserende veranderlijke sterren. “Het is enorm lastig om de afstand tussen de zon en delen van de buitenste schijf van de Melkweg te bepalen als je geen goed beeld hebt van hoe de schijf er daadwerkelijk uitziet,” vertelt onderzoeker Xiaodian Chen. “Maar recent hebben we een nieuwe catalogus van variabele sterren – ook wel Cepheïden genoemd – gepubliceerd en de afstand tot deze sterren kunnen we heel accuraat – met een foutmarge van slechts 3 tot 5 procent – vaststellen.” Door de Cepheïden vervolgens in 3D te plaatsen, onthulden de onderzoekers de ware vorm van de Melkweg.
Zwaartekracht
Als je van een afstandje naar onze Melkweg zou kijken, zou je een vrij dunne, met sterren gevulde schijf zien die eens in de paar honderd miljoen jaar een rondje rond het centrale deel van de Melkweg cirkelt. In dat centrale deel bevinden zich honderden miljarden sterren die de Melkweg met hun zwaartekracht bijeen houden en de sterren nabij het hart van de Melkweg in die kenmerkende dunne schijf dwingen en houden. Op grotere afstand, aan de rand van de Melkweg, is de impact van die zwaartekracht echter veel kleiner en de schijf veel minder strak.
Er zijn onderzoekers meer dan tien sterrenstelsels bekend die net als de Melkweg wat krullen naarmate je de rand nadert. Het suggereert dat wat we in onze Melkweg zien zeldzaam, maar niet uniek is.
