De planeet maakte ooit deel uit van ons jonge zonnestelsel.
In 2008 drong een ruimtesteen de aardatmosfeer binnen om vervolgens op zo’n 37 kilometer hoogte, boven de woestijn in Sudan te exploderen. Verschillende brokstukken landden in de woestijn, waarvan er uiteindelijk slechts vijftig zijn teruggevonden. Onderzoekers van de École Polytechnique Fedérale de Lausanne (kortweg EPFL) hebben een aantal van die meteorieten nu eens goed onder de loep genomen en een opmerkelijke ontdekking gedaan. De meteoriet is afkomstig van een planeet die ooit deel uitmaakte van het jonge zonnestelsel.
Diamanten
De onderzoekers trekken die conclusie nadat ze piepkleine diamantjes – je moet dan echt denken aan diamenten op nano-schaal – die in de brokstukken voorkomen, analyseerden. Deze diamanten kunnen – voor zover we nu weten – op verschillende manieren ontstaan. Bijvoorbeeld door enorme botsingen tussen het hemellichaam waar deze ruimtesteen van afkomstig is en een ander hemellichaam. Maar ook doordat gesteente diep in een hemellichaam aan enorme druk wordt blootgesteld (zo ontstaan bijvoorbeeld de meeste diamanten op aarde). Natuurlijk waren de onderzoekers benieuwd hoe de kleine diamantjes in de ruimtesteen waren ontstaan. Om daar meer over te kunnen zeggen, keken ze naar de samenstelling ervan. Hieruit bleek dat deze diamantjes dezelfde elementen herbergde als aardse diamanten. Het wijst erop dat ook deze diamantjes diep in een hemellichaam zijn ontstaan.
Net als Mars of Mercurius
De samenstelling en morfologie van de diamanten wijzen er verder op dat deze onder een druk van zo’n 20 giga-Pascal het levenslicht zagen. Zo’n hoge druk vinden we alleen in flinke hemellichamen. Je moet dan denken aan een object dat qua grootte vergelijkbaar was met Mercurius of Mars.
Embryo
Volgens de onderzoekers is de meteoriet die in Afrika landde dan ook afkomstig uit wat zij een ‘planetaire embryo’ noemen. Dit was een nog in aanbouw zijnde planeet die in het jonge zonnestelsel te vinden was en waarschijnlijk door botsingen met andere hemellichamen zo’n 4,5 miljard jaar geleden reeds ten onder ging.
Het onderzoek is in lijn met modellen die de beginjaren van het zonnestelsel en de totstandkoming van planeten beschrijven. Deze modellen voorspellen namelijk dat in de eerste 1 miljoen jaar van het bestaan van het zonnestelsel vele planetaire embryo’s ontstonden. Veel van deze wannabe-planeten zouden ongeveer net zo groot zijn geweest als Mars. Maar slechts weinigen hielden stand; sommigen kwamen in botsing met de zon, anderen werden het zonnestelsel uit geknikkerd. Weer anderen klonterden samen en vormden uiteindelijk de grotere planeten.
