Deze satelliet gaat korte metten maken met ruimteafval

De ‘ruimteprullenbak’ zal stukje voor stukje het rondslingerende puin opvangen.

Onderzoekers werken op dit moment aan een kleine satelliet die de belangrijke taak toebedeeld heeft gekregen om het rondslingerende ruimteafval op te ruimen. De onderzoekers hebben de CubeSat tot ‘OSCar’ gedoopt, vernoemd naar het moppermonster uit Sesamstraat dat een vuilnisbak als onderkomen heeft.

Zo gaat OSCaR eruit zien. Afbeelding:

Ruimteafval
Een satelliet die korte metten gaat maken met al het ruimteafval is hard nodig. Zo vliegen er naar schatting zo’n 129 miljoen stukjes puin in de ruimte rond. Deze brokstukken hebben zo’n enorme vaart, dat zelfs een klein stukje al grote schade aan kan richten. In 2016 nam astronaut Tim Peak een foto van een barstje in de ruit van het Internationaal ruimtestation, waarschijnlijk veroorzaakt door een stukje ruimtepuin dat mogelijk niet meer inhield dan een verfschilfer.

Kessler-syndroom
Er zijn de afgelopen jaren wel pogingen gedaan om de hoeveelheid ruimteafval terug te dringen. Maar dat leverde niet het gewenste resultaat op. Het afval komt er namelijk rapper bij dan dat het verwijderd wordt. Ook het testen van antisatellietwapens – zoals India laatst nog ondernam – dragen bij aan de hoeveelheid rondvliegend puin. “Ruimteafval is een reëel probleem,” zegt ook onderzoeker Kurt Anderson. Volgens hem zijn we al in het vroegste stadium van het zogenoemde Kesslersyndroom beland (zie kader).

Meer over het Kesslersyndroom
Het Kesslersyndroom is een doemscenario dat in 1978 voor het eerst geopperd werd. Het houdt in dat de concentratie ruimteafval rond de aarde zo groot wordt, dat botsingen tussen objecten een kettingreactie op gang brengen, waarbij elke botsing ruimteschroot produceert dat de kans op verdere botsingen vergroot. Uiteindelijk zullen sommige delen van de ruimte vol raken met snel bewegende rommel, waardoor deze gebieden feitelijk onbruikbaar worden.

OSCaR
Om dit scenario te voorkomen, bouwen onderzoekers nu een klein apparaat dat in staat zal zijn om voor weinig geld, een grote taak te gaan volbrengen. OSCaR is een kleine kubus van 10 cm x 10 cm x 10 cm. Hij behoort tot een klasse van zeer kleine satellieten die bekend staan als CubeSats. De satelliet zal onder andere worden uitgerust met een GPS, vier geweerlopen, netten en koorden dat het puin, stukje voor stukje, zal opvangen. OSCaR zal daarbij gebruik maken van sensoren om het ruimteafval in de uitgestrektheid van de ruimte te kunnen lokaliseren.

Eigen kracht
OSCaR is zo ontworpen dat hij de missie grotendeels op eigen kracht kan volbrengen. “We vertellen OSCaR wat te doen en dan moeten we erop vertrouwen,” zegt Anderson. Van de miljoenen stukjes ruimtepuin zijn er 22.300 gecatalogiseerd in een database. Het idee is dat de satelliet eerst jacht gaat maken op deze stukjes afval.

Anderson voorziet een toekomst waarin meerdere OSCaR’s de ruimte in worden geschoten, om het heelal weer een afvalvrije plek te maken. Maar dat is op dit moment nog toekomstmuziek. Allereerst hoopt het team OSCaR in de loop van het jaar op de grond te testen. En als dat goed verloopt, zal OSCaR pas het luchtruim kiezen.

Bronmateriaal

"Rensselaer Team Developing Tool to Battle Space Debris" - Rensselaer

Afbeelding bovenaan dit artikel: Rensselaer Polytechnic Institute

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd