Wetenschappers hebben de doemdagklok een minuutje vooruit gezet. Het is nu vijf voor twaalf.
De doemdagklok is bedacht door wetenschappers die meegewerkt hebben aan de eerste atoomwapens. Ze bedachten de doemdagklok in 1947 om op een heldere manier inzichtelijk te maken hoe dicht we ons bij een kernoorloog (en andere wereldproblematiek) bevonden. Het is natuurlijk een symbolische klok, waarbij twaalf uur symbool staat voor de apocalyps.
2010
De laatste keer dat de onderzoekers de tijd op deze symbolische klok veranderden, was in januari 2010. Het was toen vijf minuten voor twaalf en de onderzoekers besloten de klok een minuutje terug te zetten.
Vijf voor twaalf
Inmiddels is het 2012 en is het niet langer zes voor twaalf. De onderzoekers hebben de klok weer een minuutje dichter bij twaalf uur gezet. Daarmee zijn we weer terug op het niveau van 2007. Ook toen stond de klok op vijf voor twaalf.
Waarom?
De onderzoekers hebben goede redenen om de klok een minuutje vooruit te zetten, zo leggen ze zelf in een persverklaring uit. “Twee jaar geleden leek het erop dat wereldleiders de bedreigingen waar we mee te maken hebben, gingen aanpakken. In veel gevallen heeft die trend zich niet doorgezet of juist omgedraaid.” De beslissing om de klok dichter bij de twaalf uur te brengen, wordt tegenwoordig gemaakt door de raad van bestuur van het Bulletin of the Atomic Scientists. En dat zijn zeker niet de minsten. Zo zitten er achttien Nobel-laureaten tussen.
Concreter
Op de site van het Bulletin of the Atomic Scientists lichten de onderzoekers hun keuze om de klok zo te verzetten heel concreet toe. De onderzoekers wijzen erop dat wereldwijd nog steeds zo’n 19.500 nucleaire wapens te vinden zijn en dat er onvoldoende wordt gedaan om die wapens op te ruimen. Ook blijven landen uit wantrouwen naar elkaar toe hun nucleaire wapens vernieuwen. Maar er zijn meer zorgen. Bijvoorbeeld over nucleaire energie. Deze zorg wordt natuurlijk ingegeven door de problemen die Japan na de aardbeving en tsunami met kernreactoren meemaakte. Ook klimaatverandering zit de onderzoekers dwars. Er worden te weinig maatregelen genomen en we zijn bijna op het punt aangekomen dat elke maatregel die wordt genomen – hoe heftig ook – te laat komt. Hoewel de onderzoekers ook wel vooruitgang zien – duurzame energie die goedkoper wordt, ontwerpers die goed nadenken over efficiënter omgaan met energie, etc. – betwijfelen ze of die veranderingen het tij nog kunnen keren.
De klok tikt, zo waarschuwen de onderzoekers. Nu is het aan ons, de wereldleiders en natuurlijk de wetenschap zelf om daar iets aan te doen…
