Diep onder de zeebodem leven mysterieuze microben die mogelijk een steentje bijdragen aan de CO2-uitstoot. Dat concluderen wetenschappers. De onderzoekers troffen de sporen van de diertjes op extreme diepte aan: bij de Juan de Fuca-plaat. Deze plaat voor de westkust van Amerika staat onder extreme druk, maar daardoor laten de microben zich niet afschrikken.
De onderzoekers togen naar het gebied en waren er getuige van hoe warm water op deze plaatsen omhoog borrelt. Dit water komt van grote diepte en ontsnapt onder meer via oude boorgaten. De wetenschappers zochten zo’n boorgat op en vingen het warme water nog voordat het in het koude zeewater belandde op.
Boorgat
Opvallend genoeg zaten er in dit water sporen die wijzen op leven. De onderzoekers concluderen dat dit leven op grote diepte moet voorkomen. Ze sluiten uit dat de bacteriën daar door toedoen van mensen – het boren van het gat – terecht is gekomen.
Apart
Onder de zeebodem bevinden zich lavagesteenten. Deze zitten vol microben. De microben overleven door stofjes op het oppervlak van het gesteente om te zetten. Daarbij komt koolstof vrij. De bacteriën zijn een klasse apart en lijken in niets op de microben die in ‘normale’ ecosystemen zitten. Zo zijn de bacteriën niet afhankelijk van zonlicht.
Wereldwijd?
Hoewel de onderzoekers de sporen van de mysterieuze bacteriën vooralsnog enkel nabij de Juan de Fuca-plaat vonden, vermoeden ze dat deze wereldwijd voorkomen. “Als deze reacties bij Juan de Fuca spelen dan is de kans dat het ook ergens anders gebeurt groot,” concludeert onderzoeker Katrina Edwards.
WIST U DAT…
CO2
Welke gevolgen dat heeft voor de CO2-uitstoot is onduidelijk. Volgens Edwards zijn het talloze schakeltjes die samen bijdragen aan de totale uitstoot. “Deze (de bacteriën, red.) werkt langzaam en we weten nog niet hoe groot deze is.”
In 2011 hopen de onderzoekers ook op andere plaatsen in de wereld gegevens te verzamelen en een beter beeld te krijgen van de bacteriën en het werk dat deze verzetten.
