Dit heeft er mede mee te maken waarom iedereen geuren anders waarneemt.
Een aantal jaar geleden sprak iedereen over het raadsel van ‘de jurk’. Want was deze nou zwart en blauw, of wit en goud? Deze hype benadrukte maar weer eens dat mensen opmerkelijk verschillen vertonen in de manier waarop we onze zintuigelijke wereld waarnemen. Ditzelfde is van toepassing op ons reukvermogen. Want wat de één vies vindt ruiken, kan de ander juist als aangenaam beschouwen.
Reukreceptoren
Mensen hebben zo’n slordige 400 verschillende reukreceptoren in de neus verborgen zitten. Als geurmoleculen onze neuzen binnendringen, worden deze door de receptoren waargenomen. Eén geurmolecuul kan verschillende reukreceptoren activeren, waardoor we vervolgens beoordelen of we de geur lekker, of vies vinden ruiken. Maar hoe werkt dat laatste precies?
Informatie
“We weten nog steeds heel weinig over hoe reukreceptoren informatie van een geurmolecuul vertalen,” zegt onderzoeker Joel Mainland. “Door te onderzoeken hoe een verandering in een reukreceptor de geurbeleving verandert, kunnen we de functie van elke receptor gaan begrijpen.” Kleine verschillen in receptorgenen kunnen de manier waarop elke receptor functioneert, beïnvloeden. Deze genetische verschillen betekenen dat wanneer twee mensen hetzelfde molecuul ruiken, de ene persoon een bloemige geur waarneemt, terwijl de ander niets ruikt.
Studie
Om dit verder te bestuderen, verzamelden de onderzoekers in een nieuwe studie 332 proefpersonen. Aan de deelnemers werd gevraagd om aan zeventig verschillende geurstaafjes te ruiken. Vervolgens moesten ze beoordelen hoe sterk de lucht was en of ze het luchtje aangenaam vonden. Daarnaast werden er van de proefpersonen DNA-monsters afgenomen. De wetenschappers gebruikten vervolgens geavanceerde technieken om de verschillen in het DNA van meer dan 400 reukreceptoren van elk individu te identificeren. Uiteindelijk probeerden ze door middel van wiskundige modellen te achterhalen of, en hoe verschillen in elk gen de geurwaarneming beïnvloeden.
Geurbeleving
“We bekeken door middel van de genen welke mensen een ‘kapotte’ receptor hadden en vergeleken hun geurbeleving met die van anderen die een werkende versie van diezelfde receptor hadden,” legt onderzoekersleider Casey Trimmer uit. “Is de geur minder sterk, prettiger, of allebei?” De resultaten waren verrassend. Zo blijkt dat een verandering in één enkele receptor vaak al voldoende was om de geurbeleving van een persoon te beïnvloeden.
Verschil
“Omdat de meeste geuren verschillende receptoren activeren, dachten veel wetenschappers dat als er eentje minder goed werkt, dit niet echt een verschil zou maken in hoe je een geur waarneemt,” zegt Mainland. “Maar in plaats daarvan laat ons werk zien dat veranderingen in één enkele receptor juist een groot verschil kunnen maken in de geurbeleving.” Mensen met een kapotte receptor lijken sommige geuren bijvoorbeeld minder sterk te vinden. Zo blijkt dat mensen met een kapotte OR11A1-receptor, het geurmolecuul 2-ethylfenchol minder sterk vinden ruiken dan mensen met een beter werkend exemplaar.
Door het onderzoek hopen de onderzoekers meer inzicht te krijgen in hoe het reuksysteem precies werkt. Daarnaast willen ze gaan begrijpen hoe verschillen in dit systeem van invloed is op bijvoorbeeld voedselkeuze, voedingsgezondheid en het algehele welzijn.
