De Marsrover boorde dit weekend een gat van vijf centimeter diep en verzamelde op deze manier de eerste monsters in ruim een jaar tijd.
Curiosity heeft lange tijd zijn boor kunnen gebruiken, maar in december 2016 ging het mis. De boor stopte ermee. Al snel bleek een haperende motor de boosdoener te zijn. Deze motor zorgt er normaal gesproken voor dat de boor wordt uitgeschoven en op het gesteente landt. Nu kon de boor niet meer bij het gesteente komen.
Wetenschappers hebben de boor aangepast, waardoor de motor niet meer nodig is. Ook de twee stabilisatoren aan de zijkant worden niet meer gebruikt. De rover gebruikt zijn complete robotarm om de boor in het gesteente te duwen en corrigeert de positie van de boor – afgaand op metingen van een druksensor – daarbij voortdurend. De sensor in kwestie was eigenlijk ontwikkeld om de robotarm een halt toe te roepen op het moment dat deze een flinke elektrische schok kreeg, maar biedt Curiosity nu een soort van tastzin en helpt de rover om de boor recht te houden en te voorkomen dat deze vast komt te zitten in het gesteente.
“We boren nu op Mars zoals je dat ook thuis doet,” stelt onderzoeker Steven Lee. “Mensen zijn heel goed in het recht houden van de boor, zonder dat ze daar eigenlijk bij na hoeven te denken. Curiosity zo programmeren dat deze dit ook zelf kon doen, was een uitdaging, met name omdat deze daar niet voor ontworpen was.”
Gelukkig kan Curiosity dit, getuige het 1,6 centimeter brede gat. NASA-onderzoekers laten weten dat dit nog maar het begin is. De Marsrover zal vaker gaan boren en de techniek zal nog verder verbeterd worden.
Uiteindelijk hoopt NASA natuurlijk dat de rover op korte termijn weer net zo fanatiek kan gaan boren als deze vóór het eind van 2016 deed. Onderzoekers staan te springen om de gesteenten in het gebied waar Curiosity zich momenteel bevindt, aan nader onderzoek te onderwerpen. Een aantal van die gesteenten is rijk aan hematiet, een mineraal dat vormt in de aanwezigheid van water. Een analyse van deze gesteenten zou meer duidelijkheid kunnen geven over de omstandigheden waar dit gebied in een ver verleden – toen Mars nog nat en warm was – mee te maken had.
