Eksters die een lekker hapje gevonden hebben, laten dit natuurlijk niet graag achter. Zij schieten dan ook niet zo snel in de stress wanneer iemand dichterbij komt. Wanneer zij denken dat iemand hen begluurt, dichtbij of ver weg, besluiten zij veel sneller wat zij doen. Dat blijkt uit onderzoek.
“Voor een lange tijd hadden wij het idee dat eksters op de één of andere manier weten wanneer zij geobserveerd worden,” begint Dr. Sang-im Lee, hoofd van het onderzoek, haar verhaal. “Vaak vliegen zij weg wanneer wij de vogels proberen te observeren. Wanneer wij echter indirect naar hen kijken, kunnen wij wel behoorlijk dichtbij komen zonder dat zij wegvliegen.” Hiermee ontstond het vermoeden bij de onderzoekster en haar collega’s van Seoul National University dat eksters sneller reageren wanneer mensen en eventueel andere bedreigingen zoals een kat direct naar hen kijken.
Beslissen
Beslissingen nemen kost tijd. Hoe snel dieren waaronder eksters in hun eigen leefomgeving beslissen, is nog niet eerder onderzocht. De onderzoekers vroegen zich af of een ekster sneller beslist wanneer mensen direct naar hem kijken. Ongeacht of hij een situatie als zeer bedreigend ervaart (waarbij hij kiest om weg te vliegen) of als minder bedreigend (waarbij hij kiest om verder te eten).
Veiligheid
Dat dieren merken wanneer iemand een blik op hen werpt, is niet nieuw. Zij doen dit namelijk onderling in het sociale contact en ook als mensen hen als huisdier hebben. Als zij in het wild als prooi worden aangezien, zijn zij zich ook bewust van observatie. Eerder dachten wetenschappers dat dieren sneller reageren wanneer zij observatie als bedreigend ervaren. Nu blijkt echter dat eksters ook wegvliegen wanneer mensen op wijde afstand naar hen kijken. Daarnaast blijken de dieren sneller beslissingen te nemen; kiest de vogel om te blijven eten of vliegt hij weg voor zijn veiligheid?
Stress
Uit de resultaten van het onderzoek blijkt dat de beslissing minder snel werd genomen wanneer naderende mensen niet naar de vogels keken. Zo hopten zij eerst een stukje weg. Wanneer mensen direct naar de eksters keken, namen zij veel sneller de beslissing om weg te vliegen of verder te eten; ook wanneer mensen ver weg en dus minder ‘bedreigend’ waren. Begluurd worden is dus hetgeen waarvan eksters in de stress schieten, niet het feit dat een mens of een andere bedreiging zich op korte afstand van de vogel bevindt. Hoewel blijkt dat eksters sneller een beslissing nemen wanneer iemand hen observeert, is ook waargenomen dat zij mensen negeerden en bleven eten. Waarom de eksters bij de ene persoon die naderde en keek niet wegvlogen en bij de ander wel, is voor de onderzoekers onduidelijk.
Eksters zijn dus in staat meer informatie te halen uit de manier waarop mensen hen observeren. Zo reageren zij sneller wanneer zij zien dat een bedreiging continu aandachtig naar hen staart. Mogelijk zijn dit soort vaardigheden belangrijk geweest voor de overleving omdat zij in de nabijheid van mensen leven. Hoe meer informatie beschikbaar is voor het dier, hoe korter het beslissingsproces duurt, schrijven de onderzoekers in hun paper in wetenschappelijk blad PLoS ONE.
