Elektronische neus voorspelt geur

Onderzoekers hebben een elektronisch systeem ‘getraind’ om te voorspellen of een geur door de mens als prettig wordt ervaren. En het werkt! Dat wijst erop dat lekkere geuren dus niet op basis van persoonlijkheid of cultuur als fijn worden ervaren, maar universeel zijn.

Volgens de wetenschappers achter de ontwikkeling van de elektronische neus benadert ieder mens geuren op een gelijke manier en spelen persoonlijke voorkeuren en culturele verschillen met betrekking tot die geur alleen in een specifieke context een rol. Neem bijvoorbeeld de Fransen. “Velen vragen zich af waarom de Fransen de geur van hun kaas prettig vinden, terwijl de meesten deze nogal walgelijk vinden,” vertelt onderzoeker Noam Sobel. “Wij denken dat de Fransen niet denken dat de geur fijn is, maar dat het voor hen een teken is van een goede kaas. Stel dat dezelfde geur uit een potje kwam, dan zouden ze het waarschijnlijk net als alle anderen ook vies vinden.”

Gif
De ontwikkeling van de elektronische neus kan goed gebruikt worden. Bijvoorbeeld om de giftigheid van bepaalde lucht te ‘ruiken’, stank te monitoren of een geur te testen voor de parfumindustrie. De elektronische neus is hoe dan ook belangrijk voor de technologie: geur kan nu eindelijk digitaal worden gecommuniceerd.

Vingerafdruk
Onderzoekers hebben de afgelopen decennia hard aan de elektronische neus gewerkt. Het belangrijkste bestanddeel zijn de chemische sensoren. Wanneer een geur in de neus terecht komt, worden deze gestimuleerd om aan de geur een elektrisch patroon te verbinden. Een soort vingerafdruk waarmee deze geur zich van andere geuren onderscheidt. Om dat te bereiken, wordt de neus eerst getraind om geuren te herkennen. Als er genoeg in de database zitten, kan het apparaat nieuwe geuren herkennen door ze te vergelijken met de bestaande exemplaren. Maar ze zijn dan niet in staat om de geur een naam te geven.

Lekker
De wetenschappers besloten daar in de nieuwste studie iets aan te doen en het idee van een elektrische neus heel anders te benaderen. De neus kreeg niet de opdracht om geuren te herkennen, maar om ze te groeperen aan de hand van hun aantrekkelijkheid. In andere woorden: de neus moest voorspellen hoe lekker de geur was.

Algoritme
De onderzoekers wisten dat te bewerkstelligen door mensen te vragen welke geuren ze lekker vonden. Daar kwam een algoritme uit dat in de elektrische neus werd geprogrammeerd. Vervolgens kreeg de neus een aantal nieuwe geuren om te beoordelen. En dat ging prima op basis van een algoritme: in 80 procent van de gevallen dacht de neus net zo over de geuren als mensen deden.

Om er zeker van te zijn dat de elektrische neus wereldwijd gebruikt kon worden, vroegen de onderzoekers mensen met verschillende culturele achtergronden om geuren te beoordelen. Hun oordeel kwam in grote mate overeen. Dat wijst erop dat geur in de meeste gevallen universeel is.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd