Het is vandaag precies tien jaar geleden dat terroristen een aanslag pleegden op het WTC. Een terugblik op een gebeurtenis die de wereld veranderde.
Om 8.46 uur (lokale tijd) klapt een vliegtuig in de noordelijke toren van het WTC in New York. Hoewel autoriteiten vanaf dat moment pas in de gaten lijken te krijgen dat er iets mis is, waren de passagiers van de vlucht zich daar al veel langer van bewust. En ze deelden die zorgen met hun familie: ze belden en lieten weten dat er iets goed fout zat. Ze vlogen te laag. Veel te laag. Met een klap werden alle verbindingen verbroken en kwamen alle passagiers en zo’n 1344 mensen in het bovenste deel van de toren om het leven.
Twee
Op dat moment wordt er nog gedacht dat het om een ongeluk gaat. Maar om 9.03 uur wordt wel duidelijk dat dat niet het geval is. Een tweede vliegtuig stort zich in de zuidelijke toren van het WTC. Hoewel velen deze toren na het zien van de eerste aanslag hadden verlaten, waren er ook alweer veel mensen naar hun kantoor teruggekeerd, in de veronderstelling dat ‘hun’ toren veilig was.
Drie
Krap een half uur later stort een derde vliegtuig zich in het Pentagon. Alle passagiers komen om en ook in het Pentagon vallen 125 dodelijke slachtoffers.
Locaties
Vier
De aanslagen maken wereldwijd grote indruk. Dat komt zeker door de grote media-aandacht. Mensen zijn er wereldwijd live getuige van hoe het tweede vliegtuig zich in de zuidelijke toren boort. Dat de invloed van die media-aandacht gigantisch is, blijkt wel uit het feit dat de media op dat moment onbewust een vierde aanslag weet te verijdelen. Mensen aan boord van vlucht 93 zien machteloos toe hoe hun vlucht gekaapt wordt. Via de telefoon houden ze stiekem contact met de grond. Zodra ze vernemen dat er reeds enkele aanslagen zijn gepleegd, realiseren ze zich dat hun vliegtuig wellicht het volgende middel is. De passagiers nemen het heft in eigen handen en belagen de kapers. De kapers hebben al gauw in de gaten dat het een verloren zaak is en sturen het vliegtuig richting de grond. Het vliegtuig stort neer in een veld en alle inzittenden komen om het leven. Het blijft gissen naar de uiteindelijk bestemming van het vliegtuig. Wellicht wilden de kapers het vliegtuig in het Witte Huis of Capitool laten crashen.
In totaal komen in de VS 2973 mensen door de aanslagen om het leven. Dat Amerika moet antwoorden op deze enorme klap lijkt duidelijk. Osama Bin Laden, een man die al in 1998 de oorlog verklaarde aan de VS, wordt verantwoordelijk gehouden voor de aanslagen. In een zoektocht naar hem en een poging om zijn terroristische organisatie omver te werpen, valt de VS Afghanistan en Irak binnen. Toenmalig president George W. Bush benadrukte dat de strijd lang kan duren. Uiteindelijk kostte het bijna tien jaar om Osama te vinden. Pas dit jaar wordt de leider gevonden en doodgeschoten. Hoewel de dood van Bin Laden eerder dit jaar in Amerika als een overwinning werd binnengehaald is het twijfelachtig dat het de ondergang van zijn gevreesde organisatie – Al Qaida – betekent. Volgens experts was Bin Laden al enige tijd niet meer zo belangrijk voor Al Qaida.
Te klein
Complot
Hoewel de VS redelijk snel een schuldige aanwees en miljarden in de opsporing van Bin Laden werden gestopt, zijn er altijd mensen blijven twijfelen of Al Qaida wel de verantwoordelijke was. Menig complottheorie kwam na de aanslagen tot stand. Opvallend genoeg schoven velen de schuld in de schoenen van de Amerikaanse overheid. Deze zou de aanslagen zelf gepland hebben om zo onder meer een grotere inbreuk op de privacy van burgers te rechtvaardigen en meer geld om te laten gaan in de oorlogsindustrie. Veel van de argumenten uit de complottheorieën zijn gemakkelijk te weerleggen en de theorieën houden dan ook geen stand.
Na de aanslagen is alles in een stroomversnelling gekomen. De aanslagen hebben grote gevolgen voor de economische markten, de internationale verhoudingen en de sfeer op aarde. Het vertrouwen in mensen die ‘anders’ zijn, verdwijnt als sneeuw voor de zon en maakt plaats voor polarisatie. In enkele minuten verandert de kijk die mensen op elkaar hebben drastisch. De strijd die op het slagveld geleverd wordt, verplaatst zich ook naar de samenleving waar met argusogen naar mensen met een ander kleurtje of een andere religie gekeken wordt. En dat beklemmende gevoel is de samenleving tot op de dag van vandaag nog niet kwijt.
Bovenstaande foto is gemaakt door numbphoto (cc via Flickr.com).
