NGC 1788 is een donkere reflectienevel in een uithoek van het sterrenbeeld Orion. Een uithoek waar niet veel astronomen een kijkje nemen. De Europese Zuidelijke Sterrenwacht publiceerde een nieuwe foto van de ‘kosmische vleermuis’, zoals de nevel wordt genoemd.
De nevel ligt op een relatief grote afstand van Orions heldere sterren. Toch hebben deze sterren invloed op het uiterlijk van de nevel. Licht en wind van sterren veranderen de vorm van de nevel, waardoor het gas door elkaar wordt geschud en er nieuwe sterren kunnen ontstaan.
NGC 1788 is een reflectienevel, oftewel een diffuse nevel die aan de hemel zichtbaar is doordat het aanwezige gas en stof in de nevel door sterren in de buurt wordt verlicht. Het gas zelf gloeit niet. Een voorbeeld: de maan reflecteert licht, maar geeft zelf geen licht. Omdat de maan licht van de zon reflecteert, kunnen wij de maan zien. Hetzelfde geldt voor een reflectienevel. Zonder een lichtbron is een reflectienevel niet te zien.
In NGC 1788 bevinden zich jonge sterren, alleen zijn die moeilijk te zien. De sterren verbergen zich in stoffige cocons. Pas als ze ouder zijn, zijn ze sterk genoeg om het gas weg te duwen. Daarna zijn de sterren te zien. De sterren op de onderstaande foto hielpen de nevel te vormen en stimuleerden het ontstaan van jonge sterren in de nevel. De sterren zijn zeer massief en erg helder.
De foto is gemaakt met de Wide Field Imager van ESO’s La Silla observatorium in Chili.
