Fossiel van lopende megavleermuis gevonden

Mystacina tuberculata
Mystacina tuberculata

Op Nieuw-Zeeland hebben wetenschappers de fossiele resten van een nieuw soort vleermuis gevonden. De vleermuis leefde zestien miljoen jaar geleden en wandelde op vier ledematen. Het dier was drie keer zwaarder dan de gemiddelde vleermuis die vandaag de dag leeft.

In een paper in het wetenschappelijke blad PLOS ONE gaan de onderzoekers verder in op de nieuwe soort, die de naam Mystacina miocenalis heeft gekregen. Zo schijnt de uitgestorven vleermuis verwant te zijn aan een vleermuis die nog wel voorkomt op Nieuw-Zeeland, namelijk de Mystacina tuberculata. Hoewel deze soort kan vliegen, leeft deze vleermuis voornamelijk op de grond. De Nieuw-Zeelandse vleermuis klimt in bomen en over boomstammen. Daarnaast kruipt hij over de grond. Wetenschappers denken dat deze vleermuis zo is geëvolueerd, omdat dit dier weinig natuurlijke vijanden heeft op Nieuw-Zeeland.

De tanden van de uitgestorven megavleermuis.
De tanden van de uitgestorven megavleermuis.
“We hebben ontdekt dat Mystacina-vleermuizen al minstens zestien miljoen jaar voorkomen op Nieuw-Zeeland”, zegt paleontoloog Suzanne Hand van de universiteit van New South Wales. Tot nu toe was het oudste Mystacina-fossiel 17.500 jaar oud. Het nieuwe fossiel helpt onderzoekers om vast te stellen hoe Mystacina-vleermuizen zijn geëvolueerd en hoe ze van Australië naar Nieuw-Zeeland zijn gereisd.

De Mystacina miocenalis woog 40 gram, waardoor hij drie keer zo zwaar was als de Mystacina tuberculata en andere vleermuizen. Mogelijk is de miocenalis aan zijn gewicht ten onder gegaan. “Een vleermuis moet klein en snel zijn om insecten te vinden in het donker”, vervolgt Hand. “Waarschijnlijk ving deze vleermuis grotere prooien dan de tuberculata.”

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd