Hij is niet vermoord door zijn adviseur. Geen heldendood in het leger gestorven. Noch vergiftigd. Het mysterieuze leven van de jonge farao Toetanchamon kreeg wel een heel ‘gewoon’ einde. Uit DNA-onderzoek bleek dat hij stierf aan complicaties omtrent een gebroken been en malaria.
Niet alleen in het lichaam van Toetanchamon, maar ook in de stoffelijke overschotten van drie andere mummies zijn de parasieten die malaria met zich meebrengen, gevonden. Blijkbaar was de ziekte een heel gewoon probleem. Dat het Toetanchamon de kop kostte heeft te maken met een combinatie van factoren. Zo is uit onderzoek gebleken dat de jonge farao de ziekte van Kohler II had. Hierbij sterven de botten langzaam af. Dat in combinatie met malaria heeft de farao flink verzwakt. Toen hij ten val kwam en zijn been brak, was dat waarschijnlijk te veel voor zijn lichaam en is hij gestorven.
Verder onderzoek naar het lichaam van Toetanchamon wees uit dat hij een gespleten gehemelte en een klompvoet. Er is niet gebleken dat de farao aan een ziekte leed die zijn voorkomen vrouwelijker maakt. Dat vermoeden hadden veel experts – op basis van de beelden die van hem gevonden zijn – wel. Waarschijnlijk zijn die kunstwerken in opdracht van de farao in een bepaalde (vrouwelijke) stijl uitgevoerd.
Uit het DNA-onderzoek is eveneens gebleken dat de mummie KV55 de vader van Toetanchamon is. De mummie bleek farao Achnaton te zijn. Ook is de grootmoeder van Toetanchamon gevonden: Tiye. Daarnaast werd een zus van Achnaton aangetroffen. Zij was waarschijnlijk Toetanchamons moeder.
Deze voorlopige resultaten tonen aan dat DNA-onderzoek bij mummies veel resultaten kan opleveren. Met name hun verwantschap, doodsoorzaak en manier van leven wordt hierdoor duidelijker.
