We erven evenveel genetisch materiaal van onze vader als van onze moeder, maar nieuw onderzoek toont aan dat we het DNA van onze vader intensiever gebruiken en genetisch gezien dus meer op hem lijken.
De onderzoekers trekken die conclusie op basis van experimenten met muizen. Ze kruisten verschillende muizen met elkaar en bestudeerden de genexpressie in vier verschillende weefsels – onder meer afkomstig uit het brein – van vaders, moeders en hun nageslacht. Uit het onderzoek blijkt dat de mate waarin een gen actief is, sterk beïnvloed wordt door het feit of het gen in kwestie afkomstig is van de vader of de moeder. “Deze onevenwichtigheid resulteerde in nageslacht waarbij de genexpressie in het brein sterker leek op die van hun vader,” vertelt onderzoeker James Crowley.
Duizenden genen
“We weten dat er 95 genen zijn die onderworpen zijn aan dit effect,” vertelt onderzoeker Fernando Pardo-Manuel de Villena. “We noemen dat ingeprente genen en ze spelen – afhankelijk van het feit of de genetische mutaties afkomstig zijn van de vader of de moeder – een rol in ziektes. Nu hebben we ontdekt dat er in aanvulling op die 95 genen nog duizenden andere genen zijn die aan dit effect onderworpen zijn.”
Expressie
Genexpressie verbindt DNA aan eiwitten die verschillende functies in een cel vervullen. Dit proces is van cruciaal belang voor de gezondheid. Mutaties kunnen de genexpressie echter veranderen. “Dit type genetische variatie is waarschijnlijk de belangrijkste bijdrager aan veelvoorkomende en complexe ziektes zoals diabetes, hartziekten, neurologische aandoeningen, enzovoort. Deze ziekten ontstaan door een bepaalde genexpressie, niet van één gen, maar van honderden of duizenden genen.”
Dit nieuwe onderzoek suggereert dat er tijdens studies naar deze ziekten niet alleen naar de genexpressies gekeken moet worden. Men moet ook rekening houden met de vraag van wie mensen of dieren deze genen hebben geërfd: de vader of de moeder. “Stel je voor dat een bepaalde geërfde mutatie slecht is. Als deze afkomstig is van de moeder zal het gen zich niet zo sterk uiten als wanneer het afkomstig is van de vader. Dus dezelfde slechte mutatie zou andere consequenties hebben als het afkomstig is van de moeder dan wanneer het afkomstig is van de vader.”
