Een ronde depressie in Kongo is door wetenschappers geïdentificeerd als de eerste inslagkrater in Centraal-Afrika. Dit brengt het totaal aantal meteorietkraters op aarde naar 182. De zogenoemde Luizi-structuur is voor het eerst beschreven in 1919, maar het is nu pas vastgesteld dat de zeventien kilometer brede structuur is veroorzaakt door een meteorietinslag.
Op andere planeten als Mercurius en Mars is het makkelijker om inslagkraters te identificeren, omdat er op deze planeten geen platentektoniek is. Daarnaast verandert het oppervlak van de aarde voortdurend door wind, vulkanisme en water. Inslagkraters moeten heel groot zijn, anders verdwijnen ze in de loop der tijd uit het zicht. Een krater als Luizi is moeilijk op te merken vanaf de grond. Gelukkig houden satellieten de aarde van boven in de gaten, waardoor het toch mogelijk is om grote structuren in kaart te brengen.
Bewijzen nodig
Tot nu toe was het nog niet zeker waardoor de krater is ontstaan. Wellicht ontstond de structuur door een vulkaanuitbarsting, door het instorten van ondergrondse kamers of door ander natuurgeweld wat niets te maken zou hebben met een meteoriet. “Op aarde moeten wetenschappers naar de krater toe om te bevestigen dat de structuur is ontstaan door een meteoriet”, legt Ferrière uit. Alleen dicht bij de krater zijn bewijzen van een meteorietinslag te vinden, zoals gesmolten of vervormde stenen.
Reis naar Kongo
Ferrière en zijn collega’s brachten vorig jaar een bezoek aan de depressie in Kongo. Het volledige reisverslag is te lezen op de website van National Geographic. “Wij verzamelden een week lang allerlei stenen, die we naar een Canadees laboratorium stuurden om te analyseren”, legt Ferrière uit. Sommige stenen waren blootgesteld aan de hoge druk van een schokgolf. “Iedereen gelooft me nu dat dit inderdaad een inslagkrater is.”
Jonger dan 575 miljoen jaar
Wetenschappers denken dat de verantwoordelijke meteoriet een doorsnee van één kilometer had. Deze meteoriet raakte Centraal-Afrika met een snelheid van 72.000 kilometer per uur. Het is nog onbekend hoe oud de krater precies is, maar wetenschappers weten wel dat de vervormde stenen circa 575 miljoen jaar oud zijn. Dit betekent dat de krater in ieder geval jonger is dan 575 miljoen jaar.
Wellicht gaan Luizi en zijn collega’s binnenkort opnieuw naar Kongo om onderzoek te doen. “Er is nog voldoende om te ontdekken.”
