Groter watertekort op kleine eilanden dan voorheen gedacht

Onderzoekers hebben nu een methode bedacht om de gevolgen van klimaatverandering voor kleine eilanden in kaart te brengen. En dat resulteert in slecht nieuws.

Kleine eilanden in de wereld merken als geen ander de gevolgen van klimaatverandering. Maar om het nog erger te maken; duizenden van deze eilanden zijn te klein om verwerkt te worden in de huidige klimaatmodellen (GCM’s) die door wetenschappers worden gebruikt om de effecten van klimaatverandering te meten. Hierdoor worden zo’n achttien miljoen mensen buiten beschouwing gelaten.

GCM
GCM’s verdelen de planeet in rasters die 240 km bij 210 km groot zijn. Als er een klein eilandje in zo’n raster zit, is dat te klein om apart waar te nemen in het model. “Denk aan pixels,” zegt hoofdauteur van het onderzoek Kris Karnauskas. “Als die te groot zijn, kun je de sproeten op iemands neus niet waarnemen. Je moet daarvoor kleinere pixels hebben. En op dit moment kunnen de huidige klimaatmodellen dat nog niet.” Hierdoor kunnen voor de kleine eilanden – in tegenstelling tot continenten en grotere eilanden – de effecten van klimaatverandering op bijvoorbeeld de zoetwatervoorziening nog niet worden berekend. Karnauskas en zijn collega’s ontwikkelden daarom een manier om een juist beeld te krijgen van de watercyclus op deze kleine eilanden.

“Regenwater is kwetsbaar. De atmosfeer wordt steeds dorstiger en wil meer zoetwater terug”

Droger
Uit de studie blijkt dat informatie over de gevolgen van klimaatverandering op zoetwatersystemen op eilanden verre van compleet is. Wat neerslag betreft zeggen huidige GCM’s dat vijftig procent van alle eilanden natter worden en vijftig procent droger. Maar resultaten verkregen vanuit de nieuwe methode laten zien dat 73 procent van de eilanden droger worden door van meer verdamping. En dat is een probleem, omdat eilandbewoners afhankelijk zijn van regenwater als drinkwater. “Deze resultaten laten zien dat het regenwater kwetsbaar is,” aldus Karnauskas. “De atmosfeer wordt steeds dorstiger en wil meer zoetwater terug.”

Blinde varken test
Om in te schatten hoe klimaatverandering het zoetwatersysteem op kleine eilanden gaat beïnvloeden, kijken de wetenschappers naar de neerslag en verdamping. De GMC’s kunnen een goede inschatting maken van de neerslag, maar helaas niet van de verdamping. Om dit te onderzoeken, deden de wetenschappers een zogeheten ‘blinde varken test’. “Stel, je bent een blind varken en vliegt over een klein eiland,” zegt Karnauskas. “Zou je het verschil kunnen voelen wanneer je over land of over zee vliegt? Is er een verschil in warmte of vochtigheid?” Bij een geslaagde blinde varken test is er geen merkbaar verschil tussen land en zee. In dat geval kunnen de onderzoekers een goede voorspelling doen over de hoeveel water dat er verdampt.

Karnauskas vindt dit werk erg belangrijk, zowel voor het begrijpen van klimaatverandering in deze bepaalde regio’s, als voor het inzicht in menselijke gezondheid en veiligheid. “Er is nu een mogelijkheid om belangrijke informatie over watervoorziening in deze gebieden te verkrijgen,” zegt Karnauskas. “We kunnen nu nauwkeurigere informatie bieden over wat we kunnen verwachten.”

Bronmateriaal

"Islands facing a dry future" - University of Colorado

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd