De kans dat een exoplaneet leefbaar is, is groter dan verwacht. Dit melden astrofysici van de universiteit van Toronto op basis van nieuwe berekeningen. Zij concluderen dat minder exoplaneten een synchrone rotatie hebben, waarbij dezelfde kant altijd gericht is naar de moederster.
Als je goed naar de maan kijkt, zie je dat het gezicht van de maan altijd hetzelfde is. Dit heeft ermee te maken dat de maan een synchrone rotatie heeft ten opzichte van de aarde. Ook exoplaneten kunnen een synchrone rotatie hebben. In dat geval is dezelfde kant altijd gericht naar de moederster en dat heeft grote gevolgen voor de leefbaarheid van een planeet.
Op aarde kennen we een dag/nacht-cyclus, dat komt omdat de aarde in 24 uur tijd roteert om haar as. Stel, een dag op aarde zou 365 dagen duren, dan zou dezelfde kant van de aarde altijd gericht zijn op de zon. Een dag op een exoplaneet met een synchrone baan duurt dan ook altijd precies even lang als een rondje om de ster (een jaar). Omdat één kant altijd naar de ster is gericht, is het daar continu dag. Op de andere helft is het voor altijd donker. Dit is funest voor de leefbaarheid. Niet omdat leven zich niet kan ontwikkelen op een planeet zonder een dag/nacht-cyclus, maar omdat al het water op zo’n planeet aan de donkere achterkant verzamelt. Daar is het namelijk zo koud, dat al het water bevriest en dus geen kant op kan.
“Er is maar één manier om een synchrone toekomst te ontlopen”, vertelt onderzoeker Jérémy Leconte van de universiteit van Toronto. “En dat is een atmosfeer ontwikkelen.” Tot nu toe dachten wetenschappers dat daarvoor een dichte atmosfeer nodig was, zoals die van Venus. Uit het onderzoek van de Canadese onderzoekers blijkt dat een dunne atmosfeer – zoals die van de aarde – de rotatie al kan versnellen of vertragen, waardoor er een dag/nacht-cylus ontstaat. Dit betekent dat meer potentieel leefbare exoplaneten ook daadwerkelijk leefbaar zijn.
