‘Heftige ochtendmisselijkheid is erfelijk’

Onderzoekers in Noorwegen hebben ontdekt dat ernstige ochtendmisselijkheid – ook wel bekend als hyperemesis gravidarum – van moeder op dochter wordt doorgegeven. De heftige misselijkheid treedt vaak voor de 22e week van de zwangerschap op en zorgt soms voor flink gewichtsverlies.

Zo’n twee procent van alle zwangere vrouwen heeft last van deze ernstige vorm van ochtendmisselijkheid. De vrouwen worden regelmatig in het ziekenhuis opgenomen en er lijkt een verband te zijn tussen de ochtendmisselijkheid en baby’s met ondergewicht of premature geboortes.

Data
De onderzoekers bestudeerden de gegevens van 2,3 miljoen zwangere vrouwen en hun bevallingen. De data waren uit de periode van 1967 en 2006. In meer dan 544.000 gevallen hadden zowel moeder als dochter last van de ochtendmisselijkheid. In 400.000 gevallen was de misselijkheid van moeder op zoon overgegaan en had de partner van de zoon tijdens de zwangerschap ook last van heftige ochtendmisselijkheid.

Kans
De kans op ochtendmisselijkheid verschilt sterk. Neem moeder A. Zij heeft drie dochters: B, C en D. Dochter C is zwanger. De kans dat zij last krijgt van ochtendmisselijkheid is 3 procent wanneer moeder A tijdens de zwangerschap van dochter C ook misselijk is geweest. Is moeder A tijdens de zwangerschap van de oudste, dochter B, misselijk geweest, maar heeft zij daar bij de zwangerschap van C geen last van gehad dan is die kans 3,2 procent. Wanneer moeder A toen ze zwanger was van B en C niet misselijk is geweest, maar bij dochter D wel dan is de kans dat dochter C last krijgt van ochtendmisselijkheid 3,7 procent.

Levensstijl
Het is mogelijk dat ochtendmisselijkheid op zichzelf niet genetisch bepaald is, maar dat een gedeelde levensstijl – denk bijvoorbeeld aan roken, een ongezond dieet en hoog gewicht – eraan bijdragen dat zowel moeder als dochter last hebben van ochtendmisselijkheid.

Voorheen werd aangenomen dat de misselijkheid het gevolg was van een psychologisch probleem waarbij de moeder probeerde om de foetus of de partner af te stoten. Vrouwen met ochtendmisselijkheid krijgen dan ook tot op de dag van vandaag nog regelmatig te horen dat ze zich niet zo moeten aanstellen. Dit onderzoek zwaait die aanpak resoluut van tafel. Ochtendmisselijkheid zit niet tussen de oren, maar is een echte aandoening.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd