Hoeveel water was er ooit op de maan te vinden?

maan6

Onlangs deelde de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) de VICI-beurzen weer uit. Met de miljoenenpremies worden weer heel wat baanbrekende onderzoeken mogelijk gemaakt. Bijvoorbeeld dat van Wim van Westrenen. Hij gaat onderzoek doen naar maanwater. Tijd voor een gesprek!

U werkt aan de faculteit aard- en levenwetenschappen en doet onderzoek naar de maan. Dat klinkt niet zo logisch?
“Van oudsher wordt het onderzoek naar andere planeten uitgevoerd door sterrenkundigen. Maar de laatste tientallen jaren zien we dat veranderen. Nu zijn de aardwetenschappers de experts. Neem bijvoorbeeld die rover die nu op Mars rondrijdt en in de grond boort: er zijn aardwetenschappers nodig om te verklaren wat dat wagentje allemaal vindt.”

Met uw VICI-beurs gaat u onderzoek doen naar de hoeveelheid water die ooit op de maan te vinden was. Ik kan me voorstellen dat er zelfs met die beurs geen retourtje naar de maan inzit. Hoe ziet uw onderzoek er dan precies uit?
“Inderdaad: dat zit er niet in. Ik maak daarom gebruik van gegevens die uit de Apollo-stenen – dus de stenen die tijdens de Apollo-missies op de maan verzameld en naar de aarde gebracht zijn – komen. Met behulp van nieuwe technieken kunnen we tegenwoordig veel meer uit die stenen aflezen dan vroeger.
Tegenwoordig is de maan – op wat ijs dat door toedoen van komeetinslagen op de polen is beland na – kurkdroog. Onderzoek met maanstenen heeft aangetoond dat de maan vroeger water bevatte: in maanstenen zit nog een beetje water. Ik ga een maansteen namaken en achterhalen hoeveel water daarvoor nodig is. Zo hoop ik te ontdekken hoeveel water er ooit op de maan was. Vervolgens wil ik ook kijken wanneer dat water op de maan terecht is gekomen en hoe dat water weer verdwenen is.”

Een maansteen. Afbeelding: Shannon Moore.
Een maansteen. Afbeelding: Shannon Moore.

Waarom is het zo belangrijk om meer te weten te komen over de waterhuishouding van de maan?
“Door naar de maan te kijken, kunnen we veel te weten komen over de verre geschiedenis van onze planeet. Onze aarde bezit door toedoen van de platentektoniek geen heel oude gesteenten meer: die zijn allemaal kapotgemaakt. Maar de maan bezit nog wel hele oude stenen, sterker nog: alle maanstenen zijn ouder dan de oudste stenen op aarde. Door die stenen te bestuderen kunnen we te weten komen wanneer het water op de maan terechtkwam en om hoeveel water het ging. En dat vertelt ons ook iets over onze eigen waterhuishouding, want wanneer inslagen water op de maan brachten, brachten die dat ook op de aarde.”

Wat verwacht u van uw onderzoek?
“Ik verwacht vooral dat het heel anders zit dan ik denk.”

Het onderzoek van Wim van Westrenen, verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam, loopt vijf jaar. Net als 30 andere Nederlandse topwetenschappers kreeg hij voor zijn onderzoek anderhalf miljoen euro van de NWO.

Bronmateriaal

Interview met Wim van Westrenen
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door NASA.

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd