De warme damp van moeders appeltaart, de muffe geur van de zolder van uw ouderlijk huis of de parfum van uw eerste geliefde: deze geuren zijn voor altijd opgeslagen in ons brein. Wellicht wordt u zelfs emotioneel als u die ene bekende geur opnieuw ruikt. Wat geldt voor mensen, geldt óók voor honden. Wellicht dat het effect op honden nog groter is, omdat zij beter kunnen ruiken dan mensen.
Onderzoekers van het Emory’s Center for Neuropolicy beweert dat een hond sterk reageert op de geur van zijn baasje, ook al is het baasje niet in de buurt. Een hond reageert hier sterker op dan de geur van andere mensen of bekende honden.
De wetenschappers scanden de hersenen van twaalf verschillende honden. Terwijl zij gescand werden, kregen de honden vijf verschillende geuren voorgeschoteld. De geuren waren afkomstig van een bekende hond, een onbekende hond, een bekend persoon (het baasje) en een onbekend persoon. De vijfde geur was de geur van de hond zelf. Op de scans is te zien dat bepaalde delen van de hersenen zeer actief worden, wanneer de hond zijn baasje ruikt. Eén van de actieve hersendelen is verantwoordelijk voor het belonen.
Genetische aanleg?
Opvallend is dat het beloningscentrum alleen actief wordt bij de geur van het baasje, en niet bij bekende honden. “Blijkbaar reserveert een hond deze reactie enkel voor mensen”, concludeert onderzoeksleider Gregory Berns, directeur van het Emory’s Center. Maar om wat voor reactie gaat het dan precies? Wil een hond eten? Spelen? Is het een genetische aanleg? “Dat blijft voorlopig nog even de vraag. Dit is iets dat in de toekomst wordt onderzocht.”
Blindengeleidehonden
De onderzoekers zagen een verschil tussen getrainde honden (bijv. blindengeleidehonden) en normale honden. Getrainde honden zijn nog gevoeliger voor geuren. Het is op dit moment nog onduidelijk of dit komt doordat getrainde honden beter getraind zijn of dat het genetisch bepaald is. Als dit genetisch is, kunnen geschikte honden nog eerder geselecteerd worden door ze te onderwerpen aan een geurtest.
