De Hubble-telescoop is erin geslaagd om de zwakke gloed van sterren afkomstig uit sterrenstelsels die 4 miljard jaar geleden in stukken zijn gescheurd, waar te nemen. De overlevenden van al die dramatiek zwerven – verdreven van huis en haard – door Pandora’s Cluster.
Het gebeurde allemaal vier miljard jaar geleden in Pandora’s Cluster. Een cluster dat bijna 500 sterrenstelsels telt. Sterrenstelsels zo groot als onze Melkweg werden moeiteloos uiteengerukt toen ze te dicht bij het hart van het sterrencluster in de buurt kwamen. Zeker zes sterrenstelsels werden in een periode van zes miljard jaar in stukken gescheurd. Hoewel daarmee het leven van deze sterrenstelsels tot een einde is gekomen, vermoedden onderzoekers lang dat het mogelijk moest zijn om het licht van sterren die ooit deel uitmaakten van deze sterrenstelsels en nu over het cluster verspreid zijn geraakt, op te sporen. Gemakkelijk zou het zeker niet zijn: de gloed van deze sterren is zwak en dus lastig waar te nemen.
Hubble
Maar het is Hubble toch gelukt om de gloed van enkele overlevenden op te pikken. De sterren zijn niet langer aan een sterrenstelsel gebonden en zwerven tussen de andere sterrenstelsels in het cluster. Door deze ‘wezen’ te bestuderen, kunnen de onderzoekers meer te weten komen over wat er miljarden jaren geleden precies is gebeurd en – meer algemeen – hoe sterrenclusters zich ontwikkelen.
Meer informatie
Op basis van de gloed van deze overlevenden, schatten de onderzoekers bijvoorbeeld in dat zeker zes grote sterrenstelsels in het cluster aan stukken zijn gescheurd. Daarbij werden zo’n 200 miljard sterren dakloos en samen zijn zij verantwoordelijk voor ongeveer tien procent van de helderheid van het cluster. Uit de metingen van Hubble blijkt bovendien dat de sterren veel zware elementen – zoals zuurstof, koolstof en stikstof – bevatten. Het wijst erop dat de door Pandora’s Cluster verspreide sterren uit de tweede of derde generatie stammen en verrijkt zijn met de elementen die in het hart van de eerste generatie sterren gesmeed zijn.
“De gegevens van Hubble die het spooklicht onthullen, zijn belangrijk als we de evolutie van sterrenclusters willen begrijpen,” vertelt onderzoeker Ignacio Trujillo. “Het is ook geweldig mooi dat we deze gloed hebben ontdekt door Hubble’s unieke vaardigheden te gebruiken.” Onderzoeker Mireia Montes voegt toe: “De resultaten komen overeen met de voorspellingen die we gedaan hadden over wat er in deze enorme clusters gebeurt.”
