Goed nieuws voor de ijsberen die hun leefgebied door smelting van poolijs steeds kleiner zien worden: er is nog hoop! Onderzoekers dachten altijd dat de opwarming van de aarde hoe dan ook resulteert in het verdwijnen van de ijskappen, maar uit recente calculaties blijkt dat dat niet hoeft: als de CO2-uitstoot wordt teruggeschroefd, kan de ijskap zich herstellen en zelfs groeien.
De ijskap op de noordpool is de afgelopen dertig jaar met vijftien tot twintig procent gekrompen. Onderzoekers trokken die lijn de afgelopen jaren door en concludeerden dat de pool tegen het eind van deze eeuw ‘s zomers ijsvrij zou zijn.
Reflectie
Zij baseerden die conclusie op het feit dat de aarde opwarmt. Maar ook de reflectie van zonlicht was een belangrijke. De helderwitte kleur van ijs zorgt ervoor dat zonlicht wordt gereflecteerd, maar als het ijs in oppervlakte afneemt, komt er nog meer warmte op aarde, waardoor het ijs nog sneller smelt. Het lijkt een onvermijdelijke kwestie van oorzaak en gevolg, maar niets is minder waar, zo schrijft professor Steven Armstrup.
WIST U DAT…
Geen omslagpunt
Onderzoekers dachten altijd dat de temperaturen op een gegeven moment zo hoog zouden worden dat deze het ijs doen verdwijnen. Maar Armstrup ziet het anders: er hoeft geen omslagpunt te zijn dat resulteert in een niet te stoppen verlies van ijs. De onderzoeker baseert zijn conclusies op wiskundige modellen en de data die de afgelopen jaren op de noordpool zijn verzameld.
De professor stelt in een artikel in het blad Nature dat het terugschroeven van de CO2-uitstoot voldoende moet zijn om de ijskap te redden. Wanneer er de komende twee decennia flink minder broeikasgassen in omloop worden gebracht, zal de ijskap weer stabiel worden en zich uiteindelijk zelfs gedeeltelijk herstellen. Maar dan moeten er wel maatregelen worden genomen. De grote vraag is of de politici daar op korte termijn uit gaan komen.
